Pappa niet moe?

Wanneer vertel je aan je kind dat zijn vader hartpatiënt is? En hoe doe je dat? Ik vraag het me steeds vaker af. Het is nog niet aan de orde, maar er komt een moment dat onze zoon vragen gaat stellen.

Beer is nu ruim twee jaar (ik kan beter zeggen bijna drie, maar het gaat al veel te snel!). Hij is nu op een leeftijd dat hij dingen begrijpt. We zeggen dat pappa niet lang kan rennen. Tijdens het wandelen nemen we gezellige pauzes. Hij ziet ook dat mijn man overdag op bed gaat liggen. Ik geef eerlijk toe dat ik ook soms een power nap doe, maar in ons geval ligt mijn man wat langer op bed.

Steeds vaker krijgt Beer te horen dat zijn vader hem niet meer zo lang kan tillen. Kleine jongens worden niet alleen snel groot, ook zwaarder. Als we buiten lopen en hij wil bij iemand op zijn nek, dan
klautert hij standaard bij mij omhoog. Ook begint hij te merken dat zijn vader niet altijd met hem kan spelen. Dat is geen probleem, hij vraagt dan gewoon of ik kom.

Soms laten we vallen dat pappa moe is, omdat hij ziek is. Maar nu in coronatijd vermijd ik dat een beetje. We hebben aan hem uitgelegd dat hij buiten bij ons moet blijven, omdat er mensen ziek zijn. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat hij uit de buurt van zijn eigen vader blijft.

Af en toe wil ik uitleggen dat pappa pijn in zijn hart heeft, maar dan ben ik weer bang dat hij dat overneemt. Want meneertje zit in de papegaaifase. Wat als hij echt een keer zijn hart gek voelt doen
en wij er dan geen aandacht aan schenken? Zou zomaar kunnen. Toevallig begon een kindje van een vriendin over zijn hartje en die zit nu in de medische molen.

Misschien leggen we tegen die tijd uit dat het hart van zijn vader extra hard moet werken. Dat klinkt wat positiever dan pijn. Voorlopig kunnen we nog zeggen dat pappa moe is en hij soms even moet rusten. Als hij dan beneden komt, staat Beer altijd vrolijk te wachten. “Pappa niet meer moe? Spelen?”

Cilla Schot