Columns
dinsdag 2 april 2024
Geniet, maar niet met mate!
If you don’t take a temperature, you can’t find a fever
Het vak van cardioloog is op verschillende manieren te ‘bedrijven.’ Patiënten komen namelijk vaak met een acuut probleem, waarvoor ze een acute oplossing verwachten. Denk aan een hartinfarct of een hartritmestoornis. Op dat moment zit je als patiënt niet te wachten op een cardioloog die de boeken in duikt om zich te verdiepen in de onderliggende oorzaak van het probleem, om vervolgens te zeggen: ‘Mevrouw, u moet gezonder eten, dan had u dit hartinfarct niet gehad’ of ‘Meneer, u bent te zwaar, daarom heeft u een hartritmestoornis.’ Nee, op dat moment wil je dat de cardioloog direct het afgesloten bloedvat openmaakt (dottert) of dat er medicijnen worden gegeven om de levensbedreigende hartritmestoornis te stoppen. Gelukkig is die acute vorm van zorg in de cardiologie goed geregeld. Voor bijna elk scenario is er een uitgewerkt protocol, dat door elke cardioloog in principe doorlopen wordt.
De ware uitdaging echter, ofwel datgene waar veelal geen protocol voor is uitgekauwd, is die eerste vraag: die vraag naar de onderliggende oorzaak van het acute probleem. In de praktijk wordt die vraag door menig cardioloog dan ook niet aan zichzelf gesteld, laat staan beantwoord. Want in principe zit in de protocollen van de behandeling ook bijbehorende preventie al verwerkt. Dat wil zeggen: de preventie die geldt voor de gemiddelde persoon. Maar wie is er nou gemiddeld?
Zo worden voor de behandeling van een hartinfarct protocollair o.a. bloedverdunners en cholesterolverlagers gestart. Die krijgt iedereen: simpelweg omdat ze hun meerwaarde in grote groepen patiënten bewezen hebben. Maar niet iedereen heeft een hoge bloeddruk, of suikerziekte, laat staat een hypertriglyceridemie of een stollingsziekte. Naar dat soort onderliggend lijden moet dus actief gezocht worden: in het ziekenhuis én nadien op de polikliniek. En daarin is nog wel wat ruimte voor verbetering, want vaak verwachten huisarts en cardioloog hierbij dat de ander het wel zal hebben uitgezocht, is mijn ervaring.
Bovendien merk ik dat door toenemende aandacht voor productie, kosten en snelheid veel collega’s geen tijd meer hebben (of nemen) om na te denken over de vraag ‘waaróm’ hun patiënt een hartinfarct heeft. Als alleen de ‘hoe’ vraag ten aanzien van de oplossing van het probleem wordt gesteld, dan kan de onderliggende oorzaak, en daarmee de kans op preventie, gemist worden.
Remko Kuipers
Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.
Geef een reactie
Reacties (2)
Meer nieuws
Columns
dinsdag 2 april 2024
Geniet, maar niet met mate!
Volgens Remko Kuipers hebben cholesterolverlagers hun meerwaarde in grote groepen patiënten bewezen. Hij is blijkbaar in de loop der tijd van mening veranderd. In ‘Lessen vanuit de evolutionaire geneeskunde’ schreef hij o.a. het volgende: “De lage graad ontsteking veroorzaakt vele veranderingen in ons lichaam, waaronder de veranderingen die we zien in “ons cholesterol’. Het is niet cholesterol die de oorzaak is, maar cholesterol heeft wel de schuld gekregen.” “Evenzo wordt in toenemende mate betwijfeld of een hoog serum cholesterol per se eigenlijk wel zo’n groot risico is zoals dat sinds de jaren vijftig nar het publiek is gecommuniceerd.”
Lat hij nog eens zijn licht opsteken bij Malcolm Kendrick, Schots arts en onderzoeker en schrijver van “De cholesterolhype”, bij Walter Hartenbach, Duits hart- en vaatchirurg en schrijver van “De cholesterolleugen”, bij Uffe Ravnskov, Deens arts/onderzoeker, schrijver van o.a. “Fat and cholesterol are good for you. Nuttig is ook het in het British Medical Journal gepubliceerde onderzoek onder aanvankelijk 70.000 zestig-plussers, later uitgebreid naar meer dan een miljoen, waaruit bleek dat mensen met een hoger LDL er qua gezondheid beter aan toe waren dan mensen met een lager LDL, waaraan Paul Hugenholtz, cardioloog in deze kolommen refereerde.
Tot slot mijn eigen wederwaardigheden. Na in 2009 vier by-passes te hebben gekregen en mijn beide halsslagaders zijn schoongemaakt ben ik, na enkele jaren crestor te hebben geslikt, tien jaar geleden op eigen gezag gestopt met het innemen van die rommel. Ik had vernomen dat de kans op diabetes door met name crestor vergroot zou worden, hetgeen ‘mijn’ cardiologe bagatelliseerde.
Bij de laatste controle van mijn halsslagaders in november 2021 bleken die nog steeds brandschoon te zijn, en dat bij een LDL niveau van inmiddels 4,9…..! De norm is enkele jaren geleden, zonder enige wetenschappelijk onderbouwing, verlaagd tot 1,8.
Ik raad dr.Remko Kuipers van harte aan kennis te nemen van een studie te vinden onder de titel “Statins are the greatest medical fraude of all time”. Heel verhelderend.