Dick Bijl over corona: overheid leert niet van fouten

De overheid leert niet van fouten, en datzelfde geldt voor adviesorganen van die overheid. Dat stelt Dick Bijl in het boek Voorbij de pandemische chaos. Goed op weg? Daarin buigen (inter)nationale deskundigen zich over de vraag naar de aangerichte schade op wetenschappelijk, geneeskundig, juridisch, journalistiek en democratisch gebied, en hoe we nu verder moeten. In dit interview beperken we ons tot de maatregelen die werden ingesteld om het virus te beteugelen. Bijl oordeelt hard over zowel big farma als onze overheid.

Samengevat: Het is maar de vraag of het Pfizervaccin überhaupt werkte, allerlei beloftes over de werking van medicijnen bleken op zijn minst zwaar overdreven of onwaar, bijwerkingen werden gebagatelliseerd, onderzoeken deugden niet en kunnen niet door onafhankelijke wetenschappers worden gecontroleerd omdat de gegevens geheim blijven, minister Hugo de Jonge liep aan het handje van de Big Farma, en de regering stelde volkomen zinloze maatregelen in zoals de mondkapjesplicht en de lockdowns.

Werkzaamheid

Hoewel de werkzaamheid van de vaccins tegen corona weliswaar aannemelijk is gemaakt, weten we niet hoe groot die werkzaamheid is, aldus Bijl. Om daar achter te komen hebben wetenschappers als Bijl openbare onderzoeksgegevens nodig. Maar die krijgen ze niet ofschoon internationale deskundigen daar expliciet om gevraagd hebben bij EMA, FDA en Pfizer. Dat is volgens Bijl door Pfizer geblokkeerd. Bovendien zou het zomaar kunnen dat vaccins op basis van mRNA slechter werken dan de zogenoemde vectorvaccins en geen effect hebben op overlijden, aldus Bijl. “Bijwerkingen van medicijnen worden onvoldoende betrouwbaar bijgehouden en geanalyseerd”, betoogt hij.  Hij vergelijkt de vaccins van Pfizer en Moderna, de mRNA-vaccins, met die van Janssen en AstraZeneca, de vectorvaccins. De mRNA-vaccins komen er niet goed van af.

Bijl verwijst naar een Deense analyse met in totaal 196.357 deelnemers onder leiding van de Deense hoogleraar microbiologie Christine Stabell Benn naar de effecten van coronavaccins op overlijden bij volwassenen. “Vergeleken werden de twee vectorvaccins (AstraZeneca en Janssen) met de controlegroepen en geconcludeerd werd dat ze het risico op overlijden ongeacht de oorzaak statistisch significant verlaagden. Daarentegen hadden de mRNA-vaccins (Pfizer en Moderna) geen statistisch significant effect op overlijden ongeacht de oorzaak.” En hij vervolgt: “De onderzoekers merken op dat de mRNA-vaccinonderzoeken snel werden gestopt.”

“Er zijn aanwijzingen dat het mRNA-vaccin meer ernstige bijwerkingen heeft dan placebo en dat de balans van werkzaamheid en bijwerkingen mogelijk negatief is. Dat bleek uit een analyse van Fraiman dat gepubliceerd werd in Vaccines: de mogelijke winst van vaccinaties valt in het niet bij de ernstige bijwerkingen. Van algemene maatregelen, zoals lockdowns en mondkapjes, was al in 2020 duidelijk dat deze (vrijwel) zinloos waren, zoals geanalyseerd door de meest geciteerde medische wetenschapper John Ioannidis. Ze werden gepropageerd door belangenverstrengelde artsen en onderzoekers die ook met minder goed wetenschappelijk onderzoek de bevolking enorm beperkende en ziekmakende maatregelen oplegde.” Minder goed opgezet en uitgevoerd onderzoek lijkt de nieuwe norm te worden.

Een snoeihard oordeel kortom. Bijl is ook niet te spreken over hoe alles in het werk werd gesteld om kinderen te vaccineren. Volgens hem is “het risico dat kinderen overlijden aan COVID-19 vergelijkbaar met het risico om door de bliksem te worden getroffen. Weinig geruststellend voor ouders.”

Nood

De nood was hoog, ruim drie jaar geleden toen het coronavirus vanuit een Chinees laboratorium werd verspreid en ook hier terecht kwam. Talloze mensen werden ernstig ziek, velen overleden aan de ziekte. Iedereen smachtte naar een vaccin. De regering nam allerlei groteske maatregelen, zoals een lockdown en een mondkapjesplicht. Allebei maatregelen die volgens Bijl nergens op sloegen en geen enkel effect hadden.

“Mondkapjes dragen niet bij aan het inperken van de verspreiding van het coronavirus”, stelt Bijl. “Er zijn twee gerandomiseerde onderzoeken gepubliceerd naar het effect van mondkapjes: het beste onderzoek, uit Denemarken, liet geen effect zien.” Verder is er veel minder goed onderzoek verricht waar we dus niet wijzer van werden.

En hij vervolgt: “Lockdowns hebben geen effect op het tegengaan van verspreiding van het virus, zoals in meerdere onderzoeken is aangetoond. Van de overige maatregelen is bij herhaling gebleken dat er geen hard wetenschappelijk bewijs voor is. De bewering van de minister-president dat we ons door de wetenschap zouden laten leiden, was volkomen onjuist. Maar het bleek nog veel erger.”

Immuniteit

“Natuurlijke immuniteit bleek in de pandemie een verboden woord, wie daarover begon kreeg al snel een etiket opgeplakt. In september 2021 besteedde het British Medical Journal (BMJ) aandacht aan dit onderwerp en stelde vast dat er heel weinig onderzoek naar was en werd verricht. Wel waren er aanwijzingen dat natuurlijke immuniteit vrijwel even effectief was in de bescherming tegen corona-infecties als vaccinaties.” Ook dat mocht niet gezegd worden.

Pfizer

Pfizer legde het onderzoek naar het effect van zijn medicijn opeens stop, met het argument dat het onethisch zou zijn om de placebogroep nog langer van medicijnen te onthouden. Bijl vermoedt echter dat dit gebeurde om te voorkomen dat het medicijn door de mand zou vallen als nauwelijks of niet effectief.

“De meest relevante onderzoeksvraag is uiteraard of een vaccin een netto positief effect op de gezondheid heeft, wat het beste kan worden gemeten door te kijken naar overlijdens of zieken

huisopnamen ongeacht de oorzaak”, betoogt Bijl. “Dit is ook de beste manier om de voordelen en bijwerkingen van een medische behandeling te vergelijken.”

Hij vervolgt: “Het was zeer onwetenschappelijk dat Pfizer om ‘ethische’ redenen hun gerandomiseerde onderzoek naar de werkzaamheid en bijwerkingen van hun vaccin niet volgens plan heeft afgemaakt. Er was van zijn mRNA-vaccin op dat moment namelijk geen werkzaamheid aangetoond op klinisch relevante eindpunten: ernstige ziekte en overlijden. En zoals bekend, we vaccineren niet om te voorkomen dat mensen een loopneus of keelpijn krijgen. Dat bewijs lijkt vooralsnog voor mRNA-vaccins niet te zijn geleverd, althans niet uit gerandomiseerd onderzoek, alleen uit observationeel onderzoek.”

Het onderzoek is ook op geen enkel moment onafhankelijk geweest, want het werd gesponsord door Pfizer. Het is opmerkelijk dat het onderzoek niet volledig is afgerond, aldus Bijl.

Ook de wijze waarop virusremmers werden goedgekeurd was buitengewoon discutabel, zoals remdesivir. “Na een geplande tussentijdse analyse besloot de toezichthoudende commissie dat de werkzaamheid van het middel voldoende was aangetoond.” Met die werkzaamheid viel het wel mee, zelfs de Wereld Gezondheids Organisatie raadde het gebruik van het middel later af, aldus Bijl.

Bijwerkingen

Ernstige bijwerkingen werden eerst ontkend, later gebagatelliseerd, laat Bijl zien. Voor ons is dit van belang: “Sinds de zomer van 2021 verschenen er regelmatig artikelen over cardiale bijwerkingen van vooral de mRNA-vaccins. Het ging om ontsteking van de hartspier (myocarditis) en van het hartzakje (pericarditis), waarbij het vermoeden van een auto-immuunreactie op de vaccins niet uitgesloten kon worden. Van het Pfizer-vaccin Comirnaty waren dat onder meer ontstekingen van de hartspier en het hartzakje en dat gold ook voor Spikevax van Moderna. Van het AstraZeneca-vaccin Vaxzevria kwamen aan het licht trombose met een laag aantal bloedplaatjes, cerebrale veneuze sinustrombose, syndroom van Guillain-Barré, myelitis transversa en capillairleksyndroom. Van het Janssen-vaccin Jcovden waren dat immuuntrombocytopenie, veneuze trombose, oorsuizen en duizeligheid, syndroom van Guillain-Barré, myelitis transversa en cutane vasculitis. Al deze bijwerkingen kunnen worden beschouwd als ernstige bijwerkingen.”

Van geen enkel medicijn of vaccin kan voor de markttoelating worden geclaimd dat het geen bijwerkingen heeft, aldus Bijl. “Toch bleven de overheid, hoogleraren en veeartsen deze claim in stand- houden, ook toen er ernstige bijwerkingen optraden, zoals bekend werd in het buitenland en onder meer gemeld bij Lareb. De feiten die bekend werden over bijwerkingen hadden gaandeweg de vaccinatiecampagne gecorrigeerd en bijgesteld moeten worden, zodat de burgers een beter gefundeerde beslissing konden nemen of zij zich wilden laten vaccineren. Die bijstelling bleef achterwege. Die bleef ook achterwege toen farmaceutische bedrijven erkenden dat hun vaccins geen 100 procent werkzaamheid gaven en dat boosters nodig zouden zijn.”

Desinteresse

In zijn nawoord schrijft Bijl zijn snoeiharde conclusie op: “Minister De Jonge was het toonbeeld van desinteresse in bijwerkingen. Hoe kon De Jonge als minister van Volksgezondheid het risico op bijwerkingen zo stellig wegwuiven? Niet vanwege inhoudelijke kennis, want die had hij niet. Vermoedelijk van zijn ambtenaren. Die hebben ook geen inhoudelijke kennis maar laten zich graag informeren door de farmaceutische industrie. Lobbyen loont namelijk. Zo werd ook vanuit de overheid de ‘wetenschap’ te grabbel gegooid.”

En hij vervolgt: “Belangrijk is dat de ministeries bevolkt dienen te worden met inhoudelijk deskundige ambtenaren die verantwoording afleggen en zodoende gedwongen worden hun hoogmoed te laten varen en te communiceren met de burgers. Voorts betekent dit dat vooral de samenstelling van de adviescommissies van de overheid veel meer de maatschappelijke diversiteit dient te weerspiegelen. Belangeloze wetenschap, belangeloze communicatie, goede en inhoudelijk sterk onderlegde ambtenaren en politici, transparantie en vooral het vrije woord zijn er een essentieel onderdeel van. Maar het lijkt erop dat het hiervoor al te laat is, de grote multinationale bedrijven hebben behalve de gezondheid van de burgers ondermijnd, inmiddels ook de democratie afgebroken.”