Wil jij een tatoeage? Informeer je eerst goed!

Tatoeages: de één zweert erbij en de ander begrijpt de hype eromheen niet. Hoe je het ook wendt of keert, het is een manier op jezelf uit te drukken. Maar wat als je hartpatiënt(e) bent? HPNLmagazine informeert je over de bijkomende risico’s en waarom hartpatiënten altijd met hun arts moeten overleggen voordat ze een tatoeage nemen.

Het nemen van een tatoeage is heel persoonlijk. Het is een manier om je persoonlijkheid te uiten. Voor een hartpatiënt(e) kan het een belangrijke gebeurtenis markeren. Naast het laten zien wie je bent en de herinnering aan een bijzonder moment of bepaalde periode, biedt een tatoeage voor sommigen zelfvertrouwen en emotionele steun. Maar tegelijkertijd brengt het plaatsen van een tatoeage bij hartpatiënten een verhoogd risico op complicaties met zich mee. Houd hier rekening mee en bespreek altijd van te voren de procedure met jouw behandelend arts!

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Broer en zus publiceren samen artikel over hartproblemen bij zwangere vrouwen die kinderkanker hebben gehad

Onderneem jij vaak iets met je broer of zus? Julius (31) en Steffie (36) Heemelaar kozen voor een nogal ongebruikelijke activiteit. Ze schreven als eerste en tweede auteur een artikel over hartproblemen bij zwangeren die op kinderleeftijd zijn behandeld voor kanker. Het artikel is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift BMC Cancer.

Julius is arts-onderzoeker in het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en start later dit jaar als AIOS Cardiologie. Steffie werkt op de afdeling Verloskunde & Gynaecologie van het LUMC als AIOS. Dat broer en zus samen een publicatie op hun naam hebben staan, was geen vooropgezet plan. “Nee, we hebben het niet aan de keukentafel bedacht”, vertelt Steffie. “Het is meer toevallig tot stand gekomen”, voegt Julius toe.

Ongebruikelijke samenwerking

Dat ze allebei geneeskunde hebben gestudeerd is al best bijzonder. “We komen niet uit een artsenfamilie, dus we hebben het niet vanuit huis meegekregen. Uiteindelijk hebben we de opleiding alle twee afgerond, maar vervolgens voor een andere specialisatie gekozen. Ik had meer interesse in de beschouwende specialismes, en Steffie meer de chirurgische. We hadden dus niet verwacht veel samen te werken in het ziekenhuis”, legt Julius uit.

Hoe is de publicatie dan tot stand gekomen? Het idee van het artikel is afkomstig van de Late Effecten poli van internist Marloes Louwerens en de afdeling Cardiologie. Uit een eerdere studie blijkt dat vrouwen die kinderkanker hebben gehad, een verhoogde kans hebben op een verzwakte hartspier. Dit komt door de kankerbehandeling die zij vroeger hebben gehad. Een zwangerschap is een zware belasting voor het hart. Een klein aantal vrouwen die kanker hebben gehad op de kinderleeftijd, krijgen tijdens hun zwangerschap last van hartfalen. Momenteel is er geen vaste procedure om deze vrouwen tijdens de zwangerschap te monitoren.

Samen aan de slag met een publicatie

Op de Late Effecten poli wilden ze daarom graag weten of er dankzij betere monitoring eerder achterhaald kan worden bij welke ex-kankerpatiënten er hartproblemen optreden tijdens de zwangerschap. Met die kennis kan in een vroeg stadium al de benodigde zorg worden geleverd. En andersom, welke vrouwen lopen geen risico en hoeven niet belast te worden met intensieve monitoring.

“Voor het onderzoek was het nodig om onze kennis te combineren met die van de afdeling Verloskunde. Ik heb toen aan Steffie gevraagd of zij iemand kende die ons kon helpen”, vertelt Julius. Steffie: “Toen ik de vraag kreeg, hoefde ik hier niet lang over na te denken. Tijdens mijn werk als tropenarts (2015-2019) had ik voor veel zwangeren gezorgd met hartproblemen, dus het onderwerp leek het mij een heel interessant. Daarnaast leek het me een unieke kans om toch een keer met mijn broer samen te werken.

Tijdens de studie heeft het onderzoeksteam van 39 vrouwen de uitkomsten van 91 zwangerschappen onderzocht. Dit is inclusief hartfunctieonderzoeken die tijdens de zwangerschappen zijn verricht. Uit de studie blijkt dat overlevenden van kinderkanker een laag risico hebben op een verzwakte hartspier tijdens een zwangerschap, als zij voor de zwangerschap geen verminderde hartspierfunctie hadden. De GLS meting, een relatieve nieuwe meting om de hartfunctie te analyseren, blijkt beter te kunnen voorspellen, welke vrouwen het risico lopen op achteruitgang van hun hartfunctie tijdens een zwangerschap.

Overleggen voor het kerstdiner

De samenwerking is volgens beiden goed verlopen. “Dat het je broer is maakt de communicatie wel een stuk laagdrempeliger”, vertelt Steffie. “Je hebt toch minder schroom om de telefoon te pakken om snel iets te vragen.” Julius knikt. “Zelfs voor aanvang van het kerstdiner met de familie hebben we nog kort iets afgestemd”, vertelt hij lachend. Steffie: “Het is ook erg grappig om elkaar in een werksetting te zien. Zo hadden we bijvoorbeeld een overleg met onze leidinggevenden. Julius was tijdens het gesprek heel strak en georganiseerd. Dat was een kant die ik eigenlijk nog niet zo goed kende van mijn broertje.”

Internationale familie

In april staat de promotie van Steffie op de agenda. Het is de eerste keer in jaren dat de hele familie Heemelaar op hetzelfde moment aanwezig is in Nederland. “Er zit altijd wel iemand in het buitenland”, vertelt Julius, die tot november dit jaar in de Verenigde Staten woont en werkt voor zijn onderzoek. Ook voor Steffie is wonen in het buitenland niet vreemd, in het vorige decennium werkte ze bijvoorbeeld enkele jaren in Namibië als tropenarts. “Daarnaast hebben we nog een zus die in Australië woont. Ook zij komt in april naar Nederland om bij de promotie aanwezig te zijn. Misschien is dat gelijk ook een goed moment om de hele familie onze publicatie te laten zien.”

Benieuwd naar de publicatie? Deze is te lezen in het tijdschrift BMC Cancer.

Bron: www.lumc.nl

In aanloop naar hartoperatie: ‘zorg dat je goed voorbereid bent’

Wanneer Marian begin 20 is komt ze er bij toeval achter dat ze een hartklep insufficiëntie heeft, de aorta hartklep sluit niet volledig. Er wordt een licht ruisje geconstateerd bij haar hart wanneer ze als donor bloed wil geven. “Vanaf dat moment moest ik me een keer per drie jaar laten controleren. Ook kreeg ik antibiotica profylaxe onder meer voor de geboorte van mijn kinderen. Mijn eerste cardioloog zei me ‘hier kun jij 100 mee worden.’ In de jaren die volgden wisselden de cardiologen in de praktijk. Elke keer stond ik snel buiten. ‘Zeer geringe lekkage, geen klachten, over 3 jaar zie ik u terug’.”

Deurklink

“2022, inmiddels de 50 gepasseerd. Ik stond al met de deurklink van de spreekkamer in mijn hand. Wilde vertrekken en tegen mijn nieuwe cardioloog zeggen ‘Ik zie je weer over 3 jaar’. Maar ze hield me tegen. “Ik wil nader onderzoek doen”, zei ze. Ze vertelde dat mijn aorta vergroot was. ‘Normaal’ is die ergens tussen de 40 en 45 millimeter qua doorsnee, die van mij was waarschijnlijk 52 millimeter. Na dat gesprek merkte ik dat ik minder stevig dan normaal in mijn schoenen stond.”

(meer…)

Wachten op de operatie: aneurysma voelt als tikkende tijdbom in je lichaam

Wij spreken van aneurysma wanneer een vat anderhalf tot twee keer groter is geworden dan het hoort te zijn. Een aneurysma wordt in heel veel gevallen bij toeval ontdekt. Je merkt er zelf vaak niets van, totdat het te laat is en het vat scheurt. “Een aneurysma is een tikkende tijdbom in je lijf, zo ervaren veel mensen dat”, zegt de Maastrichtse hartchirurg Ehsan Natour.

“Als iemand te horen krijgt dat hij of zij een aneurysma heeft, breekt er een moeilijke tijd voor de patiënt aan”, legt Natour uit. “Een operatie aan een aneurysma wordt pas uitgevoerd als het vat een bepaalde diameter heeft.  Een aneurysma groeit 1-3 mm per jaar , als de groei veel sneller gaat dan stijgt ook het risico op scheuren van het vat en dan moeten wij eerder ingrijpen. Voor ons specialisten is een doorsnee van 50 tot 55 millimeter de grens, afhankelijk van risicofactoren, en als die grens is bereikt wordt opereren nodig.  Dat betekent dat mensen na het ontdekken van een aneurysma soms maanden of zelfs jaren moeten wachten op een operatie. Je ziet dan dat na twee jaar bijvoorbeeld mensen het wel geloven en het gaan negeren. Ze hebben er geen zin meer in, en gaan alles relativeren. Maar helaas is het gevaar dan niet weg. Wat wij hopen is dat mensen hun aneurysma leren accepteren, maar het is een lange weg die naar acceptatie leidt.”

Acceptatie

“Acceptatie is een proces”, gaat Ehsan verder. “Voor we iets kunnen accepteren zullen we eerst enkele voorafgaande fasen doorlopen, en die kun je niet overslaan. Eerst willen mensen niet uit hun comfortzone. Ze worden gegrepen door allerlei emoties en zijn vaak lastig in de omgang. Geleidelijk aan krijgen mensen meer grip op hun emoties, hun gevoel, hun gedachten en hun tot dan toe vaak impulsieve gedragingen en uitlatingen waar anderen last van kunnen hebben. Leren accepteren hangt ook af van het soort ingreep. En je daarop voorbereiden is dan ook belangrijk. Zorg ervoor zo fit mogelijk een operatie in te gaan. Dat betekent: ga aan conditietraining doen, zorg dat je ook mentaal fit bent. Dan gaat het niet om zomaar een paar oefeningen doen, maar serieus werk maken van je conditie.”

“Mensen komen maar al te vaak uitgeput aan voor hun operatie. Ze zijn angstig, bidden met God en doen Hem allerlei beloftes in ruil voor een goede afloop, en dat omdat ze zelf vooraf niks gedaan hebben om fit te zijn, ook mentaal. Ze wéten dat vaak niet. Hoe beter je bent voorbereid op een operatie, hoe beter je daar weer uitkomt. Bereid je dus goed voor, zowel fysiek, mentaal, qua informatie, en let goed op je voeding.”

Wanneer?

“Alleen als een aneurysma scheurt of barst is acuut opereren nodig. Bij een scheur of barst stijgt het risico per uur met één of twee procent. Als je tot de volgende ochtend wacht, is dat risico al met zo’n 50 procent gestegen. Dat is natuurlijk uitermate gevaarlijk.”

“Maar scheurt het niet, dan hebben we nog tijd, en kunnen we een operatie plannen. Het risico is dan anders. We hebben dan de tijd alles te controleren en na te lopen, er is geen spoed, geen haast geboden, het risico is immers lager.”

Maar hoe weet iemand dat het aneurysma scheurt? “Als het scheurt voel je een hevige pijn. Die voelt als een zweepslag, die in je borstkas tussen schouders en door je lichaam schiet. Gelukkig komt dit relatief weinig voor.”

Wachten

“Wachten op een operatie is moeilijk voor de patiënt. Sommige mensen proberen er niet meer aan te denken. Maar de familie, de gezinsleden en collega’s om hen heen, merken dat wel degelijk. Wat je vaak ziet is gedragsverandering, mensen worden ongeduldig, prikkelbaar en soms zelf paniekerig. Het gezin van de patiënt is ook niet voorbereid. De diagnose aneurysma zorgt voor een ingrijpende situatie in je omgeving.”

Wat ook meespeelt: iemand die een aneurysma heeft, moet voorzichtig en kalmpjes aan doen en geen zwaar werk verrichten, stress vermijden. “Voordat geopereerd kan worden gaan vaak maanden of langer voorbij. Dat betekent dat je je leven moet omstellen. Helaas gaat onze maatschappij soms hard om met mensen die uitvallen door ziekte. Dat werkgevers niet altijd begrip hebben voor de situatie van de patiënt maakt het alleen maar erger. Ik ken iemand die zoveel last kreeg met zijn werkgever dat hij niet meer kon slapen ’s nachts, en dat vlak voor de operatie. Mijn advies is: werk niet volledig, en de werkgever zou een oplossing moeten vinden omdat de werknemer wordt bedreigd in diens functioneren. Mensen worden onzeker omdat ze bang zijn hun baan te verliezen. De maatschappij zou hiermee veel meer rekening moeten houden. Help mensen met integreren!”

Murphy’s law

Een ongeluk komt in veel gevallen niet alleen. Daarvoor bestaat een uitdrukking: Murphy’s law. “Na de diagnose volgen gedragsverandering door angst, en die angst wordt alleen maar groter door de groeiende onzekerheid over werk en inkomen, met als gevolg slaap- en concentratieproblemen, uitputting, en dat terwijl het beter is om zo fit mogelijk een operatie in te gaan”, weet Ehsan. “Hoe fitter je bent, des te makkelijk verloopt het traject en des te korter duurt de tijd dat je moet revitaliseren.”

Zing een lied!

Ehsan Natour grijpt in dit soort gevallen terug naar zijn Palestijnse roots. “Een Arabische wijsheid is dat je in dit soort situaties het beste kunt gaan zingen. Dat is van invloed op je hormonen, en verbetert je stemming, brengt je gemoedsrust.” Maar hij erkent dat dit geruststellende advies niet voor iedereen is weggelegd.  Toch is zijn redenering zo gek nog niet. “Door de wachttijden bouw je een enorme stress op. Dat maakt dat iemand fragieler wordt, dat mensen zich onveilig gaan voelen, en dat kan hen snel prikkelbaar maken. Ik vind dat we als behandelend arts daarvoor niet kunnen wegkijken. Het gaat immers om een mens in nood, zo vlak voor de operatie. Helaas hebben we niet altijd de tijd en de kennis om de patiënt in nood goed te begeleiden. Misschien is het nodig om hulpkrachten in te schakelen. Mensen die weten hoe dat moet. Wij hebben daarvoor de tijd niet, en zijn er niet voor opgeleid.”

Benieuwd hoe de patiënt dit beleeft? Lees het verhaal van Marian!

Tekst: Henri Haenen
Beeld: Ehsan Natour

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

Tel je zegeningen

Het nieuwe jaar is inmiddels alweer een aantal weken oud en terwijl we allemaal uitzien naar het voorjaar, heeft zich net een verschrikkelijke ramp voltrokken in Syrië en Turkije. De gevolgen hiervan gaat elk voorstellingsvermogen te buiten. Ik ben er emotioneel misschien ietsje meer bij betrokken door gesprekken die ik heb met onze lieve collega Aysegül. Een aantal familieleden en mensen die zij kent via hen, wonen in het rampgebied. Ze zet zich vanaf het allereerste moment met hart en ziel in om hulp te bieden aan de getroffenen. Zo zamelt ze geld in, koopt levensmiddelen en helpt ze bij transporteren. Niets is Aysegül teveel. Ze lijdt er zichtbaar onder. En is zichtbaar aangeslagen. Ook met haar ben ik begaan, ondanks dat ze geen direct slachtoffer is.

Deze column schrijf ik op het tijdstip dat de grote geldinzamelingsactie van giro 555 net heeft plaatsgevonden. Ik ben diep onder de indruk en raak ontroerd als ik zie hoe Karsu in de live-uitzending onverwacht geconfronteerd wordt met voor haar onbekende beelden van de puinhopen van haar geboortedorpje. Ook zie je hevig geëmotioneerde inwoners die huis en haard verloren en, erger, hun familie. Het prachtige, diep ontroerende en emotionele nummer ‘Waar ben je dan?’, draagt Karsu op aan haar overleden nichtje. Het maakt veel los. Voor haar is het is letterlijk een adembenemende schreeuw om hulp. Niet voor zichzelf, maar voor alle gedupeerden. Ik ben sprakeloos. Haar optreden overtreft alles. Dit lied spreekt boekdelen. Ik ben al jarenlang fan van haar en zal dat ook zeker blijven.

Terwijl ik alle hemelschrijnende en hartverscheurende emoties van de benefietavond een plekje probeer te geven, begin ik te schrijven. Maar waar kan ik het in hemelsnaam over hebben? Het contrast is veel te groot, maar ik weet als geen ander dat de wereld gewoon doordraait.

Normaal brengt dit jaargetijde positieve gedachte met zich mee voor veel mensen. Ze voelen zich lekkerder en gaan weer dingen ondernemen. En dat doe ik in deze column toch ook maar. Op deze plek heb ik het voorrecht om dingen met u te delen: ik mag u vertellen dat ons team erin geslaagd is enkele mijlpalen te behalen waar wij, en u dus ook, trots op kunnen zijn.

Op de eerste plaats is dat de samenwerking met een toenemend aantal bijzondere dokters. Deze bijzondere specialisten vinden de weg naar ons omdat ze onder de indruk zijn van onze onafhankelijkheid. Ze prijzen onze objectiviteit, openhartigheid en onafhankelijkheid. Ze vertrouwen ons omdat wij ons niet tot achterkamertjespolitiek laten verleiden en ook omdat we volhardend zijn. Juist vanwege al deze redenen zetten ze zich voor ons in en voelen ze zich thuis bij Hartpatiënten Nederland.

Ook hebben wij stappen gezet om mensen bewust te maken van het belang van een gezonde leefstijl. Bij het drukken van deze uitgave, hoorden wij dat Hartpatiënten Nederland is toegelaten als netwerkpartner van ‘Lifestyle4Health’. Dit is hét Nederlands Innovatiecentrum voor Leefstijlgeneeskunde. Samen vinden wij dat leefstijlgeneeskunde een prominente plaats verdient binnen de geneeskunde. Nog steeds wordt bij het behandelen van leefstijlgerelateerde ziekten voornamelijk medicatie ingezet, terwijl medicatie vooral de symptomen bestrijdt en de onderliggende oorzaken niet aanpakt.

Ook kan ik u nog vertellen dat wij veelzeggende keurmerken hebben gekregen voor HartbrugReizen. Dat betekent dat wij alle reizen weer zelf samenstellen en uitvoeren. Hierdoor kunnen hartpatiënten meegaan met onze unieke reizen. Het is de missie van onze reiscoaches, door de Telegraaf omgedoopt tot ‘ware beschermengelen’, om mensen te laten zien dat ze meer kunnen dan dat ze denken. Dit jaar bieden wij interessante jubileumreizen aan. Kijk daarvoor snel in bijgaande brochure en boek de reis van uw keuze.

Als afsluiter zie ik nog iets heel positiefs: Nederland heeft maar liefst bijna 90 miljoen gedoneerd voor de slachtoffers in Turkije. Ook daar mogen we met zijn allen trots op zijn. Heel trots!

Jan van Overveld

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

HartbrugReizen behaalt diverse keurmerken

Trouwe reizigers van HartbrugReizen weten allang dat onze organisatie betrouwbaar is. Toch vinden we het goed om reiskeurmerken te voeren die algemeen bekend zijn en reizigers 100% garantie geven. Onlangs behaalde HartbrugReizen onder andere het SGR-certificaat. Waarom precies?

Jan van Overveld, voorzitter van Stichting Hartpatiënten Nederland, knikt: “Goeie vraag. Drie jaar geleden stond de hele wereld op zijn kop door corona. Iedereen die bij ons een reis geboekt had, betaalden wij onmiddellijk de hele reissom terug. Dat was vrij uitzonderlijk in de reiswereld: er werden vooral vouchers uitgereikt. Dat is voor ons onbegrijpelijk. Wij zijn anders. Wij vinden het belangrijk dat mensen altijd hun geld terugkrijgen, in geval van calamiteiten. Het is evenwel duidelijk dat er veel onrust is ontstaan in de reiswereld, onder organisaties én reizigers. Voor de zekerheid van onze reizigers voeren we daarom nu ook de SGR-garantie. SGR staat voluit voor Stichting Garantiefonds Reisgelden.”

Vertrouwd begrip

“Voor alle duidelijkheid: niet elke reisorganisatie komt zomaar voor het SGR-certificaat in aanmerking. Daarvoor moet je al een deugdelijke club zijn, in organisatorisch en financieel opzicht. Dat we het certificaat behaald hebben en nu aangesloten zijn bij SGR maakt ons erg trots. Betalingen aan ons zijn daarmee in extra goede handen. Zoals de naam al aangeeft is de SGR een garantiefonds. Het geeft garantie op overeenkomsten voor vervoer, reis en verblijf. Komt een SGR-reisorganisatie in financiële problemen, geen zorg. Zelfs als die failliet gaat, wordt de reissom gewoon aan de reizigers terugbetaald. Wanneer dit gebeurt voor ze op reis zijn, dan krijgen ze het vooruitbetaalde reisgeld terug. Zijn ze al op reis, dan zorgt het SGR ervoor, dat ze hun reis kunnen afmaken. Het verblijf en terugreis worden dan vanuit het garantiefonds betaald. We kozen uiteindelijk liever voor de SGR dan voor een reguliere verzekering, omdat de SGR voor veel reizigers al een vertrouwd begrip is. Dat wordt dus met een nóg geruster hart boeken bij HartbrugReizen, óók door mensen die dat nog niet eerder deden. De SGR-garantie kost 5 euro per reis per persoon, gelukkig een minimale meerprijs.”

Orkaan

We kloppen het natuurlijk allemaal af, maar er kan meer narigheid gebeuren onderweg. Dingen waarop niemand bedacht is en ook de reisorganisatie niet vallen aan te rekenen. Denk aan calamiteiten zoals orkanen of overstromingen, onlusten of stakingen op uw reisbestemming. Hoe zit het dan met de garantie? Jan vervolgt: “Om die risico’s af te dekken, waren we al aangesloten bij het Calamiteitenfonds. Doet zich tijdens onze reis zo’n abnormale gebeurtenis voor, dan zullen we de reis moeten aanpassen. Het gebeurt zelden, maar je weet maar nooit. De klimaatveranderingen leveren tegenwoordig ook wel eens onaangename verrassingen op. Het Garantiefonds vergoedt alle meerkosten die noodzakelijk zijn voor de ad hoc maatregelen. Moeten we de reis tijdelijk staken, of moeten onze reizigers vervroegd terug naar huis? Dan krijgen ze een deel van hun reissom terug. Gegeven de omstandigheden biedt dat soelaas.”

Kleinschalig

“Voor ons en onze reizigers is het ook belangrijk dat we zijn aangesloten bij de Vereniging van Kleinschalige Reisorganisaties (VvKR). Die vormt een aanvulling op de alom bekende ANVR, die gemiddeld genomen de grotere touroperators en zelfstandige reisagenten vertegenwoordigt. De reisspecialisten van VvKR onderscheiden zich door hun betrokkenheid en bijzondere expertise. Wie HartbrugReizen en zijn unieke concept kent, begrijpt dat wij ons bij deze vereniging erg thuis voelen. VvKR komt op voor de belangen van de kleine, vaak specialistische reisorganisaties. Natuurlijk draait het uiteindelijk niet om ons. We bundelen onze krachten en delen onze kennis om zowel voor de reisorganisatie als de consument tot een zo groot mogelijke zekerheid en tevredenheid te komen. Ook hebben wij onze reisvoorwaarden aangepast aan de regels en eisen van de VvKR. Het VvKR lidmaatschap betekent dat alle aangesloten reisspecialisten voldoen aan de wettelijke richtlijn pakketreizen. Een voorwaarde is dat er zowel een garantieregeling als een aansprakelijkheidsverzekering voor touroperators is afgesloten. Indien er ondanks alles toch iets niet naar wens is verlopen en we er samen niet uitkomen, kunnen onze reizigers VvKR benaderen voor onafhankelijke bemiddeling. Ze hebben een zogenaamde klachtenprocedure. Tja, het is een heel verhaal. Nogmaals en kort gezegd, kan elke reiziger zonder meer zeker en veilig met ons mee.”

Geschreven door: Mariëtte van Beek

Bekijk hier het reisaanbod van HartbrugReizen.

John Boon: 5 hartinfarcten verwerken

Vijf hartinfarcten achter de rus, maar angstig is Jong Boon (68) niet. Ondanks zijn hartproblemen reist hij de wereld af. Zelfs toen een hersenbloeding hem trof, bleef John met volle teugen genieten van zijn leven. Hij vertelt hoe Reiki en Yin Yoga hem deze kracht hebben gegeven.

In mei 2007 kreeg John onverwachts zijn eerste harinfarct. Ik had net een intensieve training in de sportschool achter de rug. Plotseling werd ik misselijk en begon ik enorm te zweten”, vertelt hij. John liep naar de kleedkamer en besloot daar op de koude tegels te gaan liggen. “Ik kon niet anders dan mezelf eraan overgeven en het te accepteren. Al jaren deed ik aan yoga en daardoor wist ik: in paniek raken heeft geen zin. Liggend op de grond heb ik gewacht tot ze me zouden vinden.” De ambulance kwam tot zijn geluk snel en de revalidatie verliep soepel. “De cardioloog zei dat ik evenveel kans op nog een hartinfarct had als zij die er nog nooit een gehad hebben. Angst voor herhaling had ik dus niet.” Al lag deze wel op de loer.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Willen wij nog wel gekend worden als hartpatiënt?

Talloze mensen in ons land hebben hart- en vaatproblemen. Voor hen is decennia geleden onze belangenorganisatie Hartpatiënten Nederland opgericht. Maar steeds meer mensen willen zichzelf niet meer als patiënt zien. Zij vinden het woord een negatieve lading hebben. Iedereen heeft wel wat, immers. Daarom voel je jezelf nog geen patiënt.

Nogal wat donateurs hebben ons de afgelopen maanden benaderd met een soortgelijk verhaal. Zij voelen zich geen patiënt, willen eigenlijk ook helemaal geen hartpatiënt genoemd worden of als zodanig bekend staan. Sommige mensen vinden de omschrijving hartpatiënt zelfs stigmatiserend.

Voor ons als belangenorganisatie vormt deze ontwikkeling aanleiding om na te denken over onze naam en de naam van ons blad. Vandaar dat wij ook aan jou de vraag voorleggen: wat vind jij ervan? Vind je dat onze organisatie een andere naam moet krijgen, zonder dat ‘patiënt’ erbij? En zo ja, heb je misschien een idee voor zo’n nieuwe naam? Of wil je liever alles bij het oude laten? We zijn heel benieuwd naar jouw mening!

Aan de hand van de resultaten van deze poll zullen we jullie laten weten of we ons anders zouden moeten presenteren. Of juist niet. Dus welke eventuele consequenties de uitslag van dit mini-onderzoek voor de naam van onze organisatie heeft. En voor de naam van ons magazine natuurlijk. Doe mee en geef je mening!

Vul onze poll in!

"*" geeft vereiste velden aan

Wil jij nog wel gekend worden als hartpatiënt?*

Waarom calorieën tellen niet werkt

Het is misschien wel de meest hardnekkige gedachte die we hebben, als het gaat over afvallen: als je wil afvallen moet je simpelweg minder eten en meer bewegen. Maar is het wel zo simpel als dit? Er zijn zeer veel nieuwe inzichten over de werking van ons menselijk lichaam sinds dit gedachtegoed is ontstaan. Hieruit blijkt dat dit verhaal een stuk complexer in elkaar zit, dan altijd gedacht was.

(meer…)

Afvallen op maat werkt beter

Het nieuwe jaar is net begonnen en dus is er de collectieve focus op afvallen. Na de feestdagen kan iedereen wel wat kilootjes kwijt, maar anders is het bij serieus overgewicht. Daar kom je niet zomaar vanaf. Een structureel andere levenswijze is de enige remedie voor langdurig resultaat en een betere gezondheid. Alleen, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Bovendien is overgewicht niet zomaar eigen schuld. Obesitas is sowieso een complexe aandoening.

Iemand met overgewicht kan nog zo actief zijn of totaal tevreden met een maatje meer, feit blijft dat de overtollige kilo’s aanzienlijke gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. De kans op aandoeningen zoals hart- en vaatziekten, diabetes type 2, bepaalde soorten kanker, hoge bloeddruk, galstenen en gewrichtspijn neemt met gewichtstoename nu eenmaal toe. In Nederland is 53 procent van de mannen en 47 procent van de vrouwen te zwaar. 14 procent van de Nederlanders heeft zelfs obesitas, extreem overgewicht. De cijfers lopen elk jaar nog op. Los van de persoonlijke malaise die dit oplevert, kost het de samenleving, wij met z’n allen dus, elk jaar tientallen miljarden euro’s extra aan zorg.

Genoeg redenen om de strijd met de kilo’s aan te gaan, maar punt is dat de redenen meestal allang bekend zijn. Op korte termijn helpen ze misschien om de motivatie om af te vallen op te krikken, maar volhouden is lastiger. Dat ligt beslist niet alleen aan een gebrek aan wilskracht, al wordt mensen met overgewicht dat wel vaak toegedacht.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.