Werken

[bert]

Hallo allemaal,

Ik ben vorig jaar oktober getroffen door een hartinfarct gevolgd door een hartstilstand. Gelukkig was mijn man thuis die mij heeft kunnen reanimeren totdat de ambulance aanwezig was. Zodra deze aanwezig waren 3 keer “klap” ontvangen van de defibrillator. Gevolg -> 5 dagen in kunstmatige coma gelegen.
Hierdoor is mijn geheugen een zeef. En dan niet een met kleine gaatjes maar gewoon een groot gat. Ook heb ik de grootste moeite me eigen te kunnen concentreren wanneer ik bijvoorbeeld op mijn werk op de computer bezig ben en tegelijkertijd moet telefoneren.
Daarnaast heb ik ook nog de zorg voor mijn dochtertje van 1 jaar. Na een zeer kort re-integratie schema werk ik inmiddels weer volledig 24 uur verdeeld over maandag, dinsdag en woensdag.
Zodra ik werk heb ik na een uur al een vreselijke suis in mijn oren. Lijkt het alsof ik een gevulde vissenkom over me hoofd heb staan waardoor alle stemmen erg ver weg en vervormd klinken. Dit is niet het enigste wanneer ik werk krijg ik enorme last van hartkloppingen. Heb hiervoor met een holteronderzoek mee moeten doen en inderdaad kwam deze klacht zeer duidelijk naar voren dat mijn hart regelmatig steekjes laat vallen.
Na die drie dagen heb ik nog 2 dagen over om mijn huishouden te doen. En voor de kleine meid te zorgen. Maar ik ben inmiddels na 4 maanden 24 uur werken dood en dood op. Ik kan niet meer.
Ik kan mijn huishouden niet meer doen, voor mijn dochter zorgen kost me de meest grote moeite die je maar kunt bedenken.
Ik heb mezelf dus ook ziek gemeld gisteren tot groot ongenoegen van mijn baas want ik ben per slot van rekening niet ziek.
De cardioloog heeft het al een keer gehad over afkeuren maar ik ben nog maar 28 jaar en volgens mij wordt je ook niet zomaar afgekeurd. Maar werken is ook gewoon geen optie want ik kan dan mijn kleine meid niet meer zelfstandig verzorgen.

Zijn er hier mensen die hier meer ervaring mee hebben??

Ik hoor het heel graag!

Liefs Rianne

[..::Jacob::..]

Hallo Rianne
Allereerst welkom hier.
Je vraagt of hier meer mensen ervaring mee hebben, bedoel je de keuring?
Kan ik wel het een en ander over vertellen.

[Rianne87]

Ja wil daar wel graag meer over weten inderdaad!

[..::Jacob::..]

Volledige afkeuring gaat maar zo niet meer, daar spelen ook financiële belangen mee.
Een Iva uitkering komt nl. volledig voor rekening van het Uwv en bij een Wia uitkering wordt tegenwoordig ook nog het handje opgehouden bij je laatste werkgever..
Dus kun je wel nagaan dat ze het liefste mensen gedeeltelijk afkeuren.
Je kunt even op “mijn verhaal” onder aan het bericht klikken dan weet je hoe het bij mij gegaan is.
Wil je trouwens PARTIME blijven werken , dit zou nl prima kunnen met gedeeltelijke afkeuring.

[Rianne87]

Ja het probleem is dat ik al maar 24 uur werk. Mijn baas ziet nog minder werken ook niet zitten. Heb dit ook tegen de arbo arts vermeld dat ik graag wil blijven werken maar dat 24 uur niet meer haalbaar is voor mij in combinatie met verzorgen van m’n dochter en het huishouden. Ze zei aan de telefoon vanmorgen wel dat ik nu een verzuimbegeleiding traject in ga? Geen idee wat dat precies allemaal inhoudt. Voor mij staat in ieder geval vast dat er zowiezo wat moet gaan veranderen omdat ik dit niet langer kan volhouden.

Heb je verhaal gelezen jeetje wat kan een mens allemaal overkomen zeg. Heftig!

[..::Jacob::..]

Alvast een belangrijke tip , werkgevers zijn absoluut niet te vertrouwen!!!
Als je rechtsbijstand hebt ga alvast op voorhand daar eens een praatje maken.
Je werkgever wil maar één ding het liefst en dat is zo goedkoop mogelijk van je af.
Ben je net ziek dan is het zo van wat erg ,maak je geen zorgen neem de tijd om te genezen, je baan blijft wel, beetje minder werken ook geen probleem enz. enz.
Dan ben je wat langer ziek ,gaan ze al moeilijk kijken ,is je werk al verdeeld onder je collega’s of er is een nieuwe tijdelijke kracht aangenomen helemaal gezond en werkt hard.
Je voelt hem aankomen voor jou is er geen plek meer en aangepast werk is er ook niet volgens hem binnen het bedrijf.
Dit scenario geldt helaas voor de meesten onder ons, uitzonderingen daargelaten.

[..::Jacob::..]

lees dit maar eens
https://www.maetisardyn.nl/werkgevers/arbothemas/verzuimbegeleiding?gclid=CPXs7vmqxMcCFUu6GwodQyMNlQ
Daar begint het gedonder dus al.

[Rianne87]

Er is inderdaad een nieuwe tijdelijke kracht aangenomen… Jeetje zeg. Het is ook zo complex allemaal. En heb er echt totaal geen verstand van. Zie ook altijd alleen het goede in de mens. En ik ben geen nummertje voor mijn baas maar een goede werknemer syndroom heb ik ook last van. Denk altijd dat ze met me mee gaan denken maar toen ik gisterenochtend me eigen ziek melde reageerde ze wel zo kort door de bocht. Dat ik uiteindelijk tranen met tuiten heb zitten huilen en alleen nog maar snikkend ja nee en weet ik kon antwoorden.

[..::Jacob::..]

Helaas mij visie gaat dus ook in jouw geval op.
Goed nu is het zaak dat je voor jezelf op komt , met je werkgever weet je nu waar je aan toe bent. :angry:
Zoek alsjeblieft hulp!!!!!!!!!!!!!
Heb je rechtsbijstand?

[Hermann1001]

Altijd zeggen, daar zal ik over nadenken. Geen enkele toezegging doen. Je hebt zelfs het recht om ’toehoorder’ te zijn. Je kunt de ‘andere’ kant toe- of aanhoren, maar hoeft zelf niets te zeggen.

[Rianne87]

Ja heb ik!! Heb net gelijk mijn tussenpersoon ervoor opgebeld. Wellicht dat zij mij hierin verder kunnen gaan helpen.

[Rianne87]

Ja heb ik ! Heb net contact gehad met mijn tussenpersoon. Wellicht kunnen zij me hiermee verder gaan helpen. Ik hoop het wel in ieder geval. Iedereen in mijn omgeving verklaart me al maanden voor gek dat ik blijf werken.

[..::Jacob::..]

Goed zo!!!!!!!!!!!!
Want dit ga je zonder juridische hulp niet redden.
Hou hen dus precies en ook direct op de hoogte, zorg dat je niks tekent en geen toezeggingen doen.

[..::Jacob::..]

Neem eerst maar eens de tijd om ziek te zijn en tot rust te komen, doe vanaf nu alles in overleg met je rechtsbijstand!!

[Arcos1]

Hoi Rianne,

Wat ontzettend heftig wat je hebt meegemaakt en dat op die leeftijd. Zitten de hartklachten ook bij jou in de familie? Wil graag reageren op je verhaal omdat ik mezelf hier ook in herken. Heb vorig jaar juni een Aortadissectie maar net op het nippertje overleefd. Na een spoedoperatie van meer dan 9 uur ben ik er wonder boven wonder bovenop gekomen. Heb 2 dagen in coma gelegen en een week lang op de IC waarvan nog een paar dagen aan de beademing. Omdat we ook zwanger waren van ons 3de kindje die het helaas niet heeft overleefd heeft mijn lichaam ook een enorme klap gehad. Merk dat ik nog steeds heel snel moe ben, heb ontzettend veel last van mijn spieren. Ze zijn er inmiddels ook achter dat ik een zeldzame bindweefselziekte heb (Marfan). Heb 2 kinderen van 3 en 5 jaar oud en ben sinds een aantal weken mijn werk op aan het bouwen. Ook ik ervaar op kantoor dat ik geen dingen meer tegelijkertijd kan doen. Mijn concentratie is slecht en ook merk ik net zoals jou dat geruis.. Het gaat allemaal zo aan me voorbij, volg de helft niet meer. Dit alles komt ook door de extreme vermoeidheid. Heb je al eens hulp gevraagd via je de gemeente? De WMO? Krijg omdat ik nog steeds moeite heb met zwaar werk nu nog hulp in het huishouden tot aan het einde van dit jaar. Als ik jou was zou ik die afdeling eens benaderen en een gesprek inplannen. Zit inmiddels in mijn 2de jaar van mijn ziektewet en de druk wordt steeds hoger. Heb met mezelf afgesproken dat ik het ga proberen maar als het echt niet mer gaat, gooi ik mezelf ook weer in de ziektewet. Helaas dan.. Mijn gezondheid en mijn gezin gaat voor alles. Of ik dan wordt afgekeurd, geen idee dat moet ik maar op me af laten komen. Ken dat hele proces niet. Hoop het stiekem wel want ook ik heb behoefte aan rust ondanks dat ik nog maar 32 ben.. Wens je heel veel sterkte en kracht Rianne. Hoop dat je hier uit zal komen.

Liefs,

Joyce

[Auteur]

Berichten