Wat nu?

[bert]

Hallo,

Via google op dit forum gekomen omdat ik met mn handen in het haar zit.
Mijn partner is 16 juni geopereerd, hierbij ging het om een operatie om zijn galblaas te verwijderen.
De avond/nacht voor de operatie kon hij niet slapen van de spanning en zenuwen.
Maandagochtend om half 10 moest hij zich melden. Eigen medicatie die hij had ingenomen was een Oxazepam 10mg, van het ziekenhuis kreeg hij verder nog 2x paracetamol, 1x diclofenac 50mg en 2x temazepam a 20mg een stuk. Voordat hij dit innam vroeg hij of deze medicatie niet te zwaar/sterk voor hem zou zijn icm de oxazepam, het meer dan 24uur wakker zijn en zijn chronische vermoeidheid waar hij al vanaf jongen leeftijd (14jr) last van heeft. Er werd ons medegedeeld dat dit geen kwaad kon. Vervolgens is hij naar de OK gegaan waar ze hem nog de narcose hebben toegediend.
Na de operatie kwam hij zeer vermoeid bij, nu ben ik zelf ook 2x geopereerd en weet dat dit normaal kan zijn. Echter sávonds werden er nog wat metingen bij hem gedaan omdat hij duizelig bleef, nog verscchrikkelijk moe was en zich absoluut niet fijn voelde. Zijn hartslag bleek te laag te zijn rond de 32 p.m. de volgende dag verbeterde dit nauwlijks en kwam hij op zn hoogst op 41 slagen p.m. hij werd naar huis gestuurd met een afsprakenkaart dat hij moest terug komen bij de cardioloog op 16juli voor een holter (kastje voor registratie) van 24-uur en nog wat andere afspraken. Enigszins toch ongerust en hij absoluut niet lekker in zn vel zittende hierover zijn we naar huis gegaan waarbij de hartslag overdags en savonds bleef hangen tussen de 30 en 45 met 1 piek van 47. Snachts hebben we het toen niet gemeten. Uiteindelijk is hij in de nacht van zaterdag op zondag wakker geworden en voelde zich niet goed, last van steken en uitstralingen naar zijn arm en was hij gedesorienteerd. Hierop naar het ziekenhuis gereden naar de EHBO daar wist hij niet zn naam te vertellen of waar hij woonde.
Hij werd opgenomen op de hartbewaking en heeft vanaf dat moment met een holter omgelopen omdat de hartslag toch wel laag was een zogenoemde Bradycardie. Er zijn hartfilmpjes gemaakt, een inspanningstest is er gedaan deze heeft hij niet tot het einde gehaald maar de oploop was in orde volgens de cardioloog, hij heeft een apneu onderzoek gehad, bloed prikken etc maar niks wijst iets uit, en de cardiologen kunnen geen duidelijk antwoord geven wat het is en waar het vandaan komt en wat ze er aan kunnen doen.
Echter heeft hij nu 10 dgn in het ziekenhuis gelegen en werd het er niet beter op, zn hartslag is in die dagen niet omhoog gegaan maar omlaag of hetzelfde, en door de holter zijn we erachter gekomen dat hij soms een stop heeft in zn hartslag de langst gemeten stop duurde 6 sec hierop hebben ze uit voorzorg een spuit met Atropine aan zijn bed gehangen.
Hij is nu ontslagen uit het ziekenhuis met de mededeling dat ze eigenlijk niks meer kunnen doen en dat hij net zo goed dan naar huis kan.
MAAR… als hij thuis dus een stop krijgt snachts is er nu geen monitor die dat aangeeft en dus ook niemand die hem daarop kan wakker maken… Zijn laagst gemeten hartslag in rust was 23 of 26.
Er is overleg vanuit het IJsselland geweest met een cardioloog uit het Erasmus MC maar die zei dat hij een bijzonder geval was. Daar werden we dus ook niet wijzer van.
Zelf hebben we een beetje het gevoel dat de operatie aan zijn galblaas de boosdoener is want hij ging erin met een hartslag van 56 slagen p.m. (en de metingen daarvoor tijdens de voorgesprekken lagen ook rond de 60).
Er zijn geen hartafwijkingen of stoornissen in zijn familie, en heeft ook nog nooit last gehad van zijn hart.
Wel slikt hij anti depressivia Lexapro maar in overleg met een psycoloog van het ziekenhuis hebben ze die medicatie tijdens de opname gestopt 3dgn om te kijken of dat invloed had en dat was niet het geval, dat is dus al uitgesloten.
Is er iemand bekend met een trage hartslag/bradycardie na een OK?
Of herkent iemand dingen uit dit verhaal?
Op dit moment is het echt om moedeloos van te worden als niemand in het ziekenhuis je een zinnig antwoord kan geven.

[brandy]

Hoi patries,
welkom hier, ik kan me voorstellen dat je ongerust bent
Een lage hartslag hoeft niet perse ernstig te zijn, maar dan moet je je wel goed voelen natuurlijk
verder noem je de cvs/ME.
de meeste dokters weten erg weinig van ME, en houden er helemaal geen rekening mee dat medicatie/narcose/operatie hard kan aankomen
het zou kunnen dat de narcose van invloed is geweest, zowel op hartslag als cognitief
Je kunt meer info lezen op Me/cvs forum
heel veel sterkte, en als je het niet vertrouwdt:gewoon terug naar de cardioloog hoor

[patries83]

Hoi Brandy,

Bedankt voor je reactie. Wat is een Me?
Een lage hartslag hoeft idd niet gevaarlijk te zijn, maar eens top van 6 sec baart ons wel zorgen.
En vooral omdat hij voor de operatie nergens last van had.
Hij is nu hele dagen doodmoe, staat te wankelen op zn benen en blijft ook last houden van duizeligheid.
Hoe hij er nu al weken aan toe is, is gewoon niet ok en zo kan je ook niet de rest van je leven leven. 🙁

[Roland]

Hallo Patries,

Welkom op het forum.
Met verbijstering heb ik je verhaal gelezen. Ik ben eens gaan googlen op (mogelijke) bijwerkingen van Lexapro. Ik lees bij ‘zelden voorkomende bijwerkingen’: Hartklachten, zoals hartkloppingen, versnelde hartslag of juist een vertraagde hartslag. Ik zou dit sowieso opnieuw onder de aandacht brengen. Ik begrijp je angst als je met de wetenschap naar huis bent gestuurd dat het hart van je man ’s nachts soms stops heeft. Is er ook niet gesproken over een pacemaker? Ik kan je adviseren om zo spoedig mogelijk een afspraak met je huisarts te maken of je voor een second opinion kunt gaan.
Een lage hartslag, bradycardie, herken ik wel. Ik heb in het verleden meerdere operaties gehad onder algehele narcose. Op de recovery was ik op de monitor aangesloten en daar ging het alarm vaak af omdat mijn hartslag onder de 40 bpm zakte. Er werd gezegd dat dat kwam doordat ik een sporthart had. Jaren later bleek er toch iets anders aan de hand te zijn.

Heel veel sterkte.

Hartegroet,
Annemarie

[patries83]

Hoi Annemarie,
Bedankt voor je reactie. De lexapro slikt hij al 7jr zonder enige klachten. En zonder die pillen gaat hij zich alleen maar rotter voelen.
Er is wel gesproken over een pace maker maar ze vinden hem er wel te jong voor en ze geven aan dat we het even aan moeten kijken omdat het zich misschien nog vanzelf kan herstellen. Maar met een misschien zijn we natuurlijk niet gerustgesteld.
Zijn hartslag tijdens zijn operatie schommelde tussen de 30-40 dit rapport hebben we al opgevraagd.Mag ik vragen wat er bij jou aan de hand bleek te zijn?

[Roland]

Hoi Patries,

Begrijpelijk dat jullie niet gerustgesteld zijn. Zoals Brandy al schrijft, terug naar de specialist. Maar begrijp ik het goed dat er geen nieuwe afspraken zijn gemaakt? En te jong voor een pacemaker? Vind het vreemd.

In 2008 kreeg ik ritmestoornissen. Na veel onderzoeken en 2x een catheterablatie, kreeg ik de diagnose ARVC waarvoor ik een ICD heb. ARVC is een vorm van cardiomyopathie, in mijn geval aangeboren maar dit werd pas duidelijk toen ik 49 was.

[brandy]

Idd terug naar de cardioloog, zo kun je niet verder!
ME= Myalgische Encefalomyelitis, een neurologische/immuunologische ziekte, tesamen met chronische vermoeidheid zorgt dit voor tal van klachten en beperkingen die invaliderend kunnen zijn
nogmaals als een arts zegt dat chronisch vermoeidzijn geen invloed heeft op een operatie dan weethij waarschijnlijk niet eens wat ME/CVS doet met een lijf, helemaal als je partner hier al vanaf zijn 14e last heeft..
mensen met me/cvs hebben ook vaak hartproblemen

[brandy]

Hoi Patries,
Hoe gaat het nu met je partner?
Al iets beter? of zijn er nog steeds klachten?
Bedenk dat je altijd,( misschien beter in samenspraak met je huisarts) een 2nd opinion kunt vragen, in een ander ziekenhuis natuurlijk, aangezien je niet echt prettig bent behandeld…
groetjes

[Auteur]

Berichten