Ventriculaire extrasystolen

[Pieters]

Hallo beste mensen. Een vraagje of iemand dit herkent. Ik Heb al 20 jaar last af toe dat ik s’nachts wakker schrik met een soort gevoel alsof mijn hart wordt opgeblazen. Het lijkt dan ook of ik even geen lucht krijg. Bij onderzoek bleek Ik veel SVES te hebben s’nachts. Vooral na inspanning, alcohol en stress heb ik er last van. Die extra bons die voel ik niet zo eerlijk gezegd ik denk wel eens aan apneu omdat het vooral bij het inslapen gebeurt. Maar kan een SVES ook zo aanvoelen? Alsof er een soort stuwing plaats vind. Soms denk ik ook wel eens aan een adrenaline stoot. Groeten.

[Leo]

Beste Pieters.
Ik kan niet veel vertellen over SVES omdat ik zelf veel last heb/had van VES.
Bij mij voelen ze allemaal als een stuwing omdat bij mij een eerdere slag in de kamer is dan de boezem.
Deze stuwingen hebben te maken omdat er veel bloed op dat moment in de kamer zit en eruit gepompt moet worden omdat de kamer vol zit.
Ik denk dat dit bij SVES het zelfde is.
Ik heb/had ook veel stres en dronk ook wel alcohol.
Nu ben ik zelf al een aantal weken zelf aan het uitzoeken waar dit door zou komen.
In het begin (oktober 2022} had ik er duizenden op een dag.
Nu vermijd ik stres en drink niet veel alcohol en koffie meer.
Beweeg redelijk met veel wandelen.
Nu weken later heb ik op slechte dag een paar honderd en goede dagen rond de 50.
PS Apneu zou je moeten uitzoeken als je dit hebt, dit zou denk ik ook SVES kunnen veroorzaken.
Mvg Leo

[Hans]

Bekende verhalen, ik heb er al jaren last van en een aantal keren met een Holter rondgelopen. Duidelijk extrasystole en je kon er 100 mee worden. Zo vertelde de huisarts. Nu ben ik al geen geweldige slaper, maar als ik in bed lig zijn er na nachten bij dat ik er niet van kan slapen. En nog meer vermoeid triggert ook weer extrasystole. Net als je weg doezelt dan zijn er er weer. Het gekke is dat ik ze vrijwel alleen heb in rust. Ik heb propranolol gekregen en het helpt een klein beetje. Eerst gebruikte ik waarschijnlijk te veel en had daardoor een lagere hartslag met daarbij juist meer last. Het is een vervelend, angstig en oncomfortabel gevoel. Ik hou maar in gedachte dat ik er 100 mee kan worden al voelt het niet zo en vaak ben ik vooral snachts bang dat ik de volgende ochtend niet haal (snachts lijkt alles erger natuurlijk)

[Wilma]

Wat ‘fijn’ om alles te lezen en eindelijk herkenning te lezen. Ook hier vanaf 2019 zoveel prikkels, het harde bonken in keel, voelen dat hart overslaat is moeilijk uit te leggen aan omgeving. Allerlei onderzoeken hij cardioloog gehad. Sinds 2019 neem ik 2x per dag 120 mg Verapamil. Dat hielp me altijd goed en kon ik weer normaal functioneren, tot afgelopen maanden, veel stress, verdriet door overlijden beide ouders in 2 weken tijd en lijkt het of ik niet meer genoeg heb aan deze hoeveelheid Verapamil. Dat herkenbaar? Wil liever niet meer medicijnen, neem nu extra magnesium en rusttabletten van valdispert en het lijkt of dat het iets verminderd. Makkelijk gezegd verminder stress maar ja hoe. Nemen jullie extra supplementen? Zo vervelend als het je dag beheerst.

[Richard Achten]

Ook bij mij sinds enkele weken (enorm) veel extrasystolen. Op de spoedafdeling geweest, bij de cardioloog, holter gehad en zoals bijna altijd het “verhaal” dat dit ongevaarlijk is en het gelul van die 100 jaar. Maar uiteindelijk blijft het een vicieuze cirkel : de onrust, de angst, de stress doen het alleen maar verergeren en je bent er 24 uur per dag, bij iedere spanning of inspannin mee bezig. Hopeloos !

[Johan]

Hoi allemaal,

Even een berichtje van mij. Ik ben bekend met Afib en ES (Extra Systolen). Op mijn 14de jaar voelde ik mijn eerste overslag. Dacht dat het een incident was. Helaas, na die eerste overslag volgden er meer. Ik raakte daardoor zo in paniek dan mijn hartslag omhoog ging naar 200 slagen p/m. Uiteindelijk ging dit vanzelf weer over en is het een hele tijd weggebleven. Ik sportte volop en had nergens last van tot ik in 2013 een aanval kreeg van BF. Na een cardioversie was het ritme weer normaal. De BF volgde elkaar steeds vaker op. De trigger was voor ES. Vorig jaar een Cryoablatie gehad. Deze was goed verlopen maar bleef last houden van ES. af en toe heb ik aanvallen die de hele dag aanhouden of uit het niets s’nachts komen. Slapen doe ik hierdoor erg slecht. Soms heb ik aanvallen van 30 overslagen p/m. Nou dan ben je echt afgebrand als het over is. 2 weken terug kreeg ik weer BF getriggerd door ES. Daar lag ik dan weer in het ziekenhuis voor een Cardioversie.

Nee ik ben er nog lang niet. Waarschijnlijk mag ik voor een 2de ablatie naar het LUMC. Liever niet maar zo is geen leven. Alle plezier is bij mij weg en heb er soms geen zin meer in. Vandaag ook weer een aanval die nu bij het schrijven van dit bericht vrolijk doorgaat.

[Pieters]

Nou dames en heren bedankt voor jullie reacties. We zijn niet alleen, maar klote is het wel. Ik denk toch ook dat je inderdaad zelf een beetje moet opletten experimenteren, want onze geleiding is schijnbaar nogal gevoelig voor bepaalde stoffen of inspanningen. Dus wel magnesium of juist niet. Minder thee, minder alcohol en minder stress. Ik neem me rust nu en die niet overal meer aan mee. Minder hard fietsen , cafeïne vrije koffie, veel minder thee. Geen wijn, wel een biertje. Op tijd naar bed en smorgens er vroeg uit, want als ik weer indut, gebeurt het. Ik heb trouwens ook een AV blok. Groetjes.

[Janneke]

Hoi David

Ik heb het ook dagelijks en het belemmert me hele leven .
Ik heb er soms zoveel achter elkaar (10 min lang )
En wordt dan ook helemaal wit en krijg een druk op m’n borst .
Daarna ben ik doodmoe
Ik heb zoveel angst hiervoor dat het eigenlijk ondraagbaar is .
Ze hebben net onderzoek wel de normale overslagen gezien maar de langdurige komen zo onverwachts dat ze die niet hebben kunnen op sporen .
Dat maakt me erg onzeker

[Richard]

Als ik een periode heb van veel overslagen (den ene na den andere) dan lig ik op de bank of in bed… uitgeteld. Dit in tegenstelling tot het advies vd cardioloog die vindt dat men dan een boek moet gaan lezen, een wandelingetje maken of een toertje fietsen, wat mij totaal ondoenbaar en onrealistisch lijkt in die toestand. En zelfs de dag(en) erna moet ik ervan “bekomen”. Ik vraag mij derhalve af of er mensen zijn die erin slagen om bij dergelijke “crisismomenten” nog een of andere activiteit te doen in het dagelijks leven. Ik lees hier bvb dat iemand ’s anderendaags gewoon weer naar zijn werk gaat ???

[Rob]

Hier nog een, 27 jaar.

Op een stressvolle dag in 2020 opeens kennis gemaakt met extrasystolen, niet een paar maar direct een dag van ’s ochtends tot ’s avonds laat gemiddeld zo’n 10 tot 15 per minuut. Ik kwam er pas later achter want ik voel ze altijd bovenin mijn buik, hierdoor dacht ik gewoon een spierspasme te hebben, niet dus.

Het begon vrij sporadisch met 1x per maand een dag waar ik er last van had. Maar langzamerhand wordt het steeds erger.

Op het moment heb ik een aanval die nu al bijna 3 dagen duurt met af en toe een uurtje rust. Hoe en waarom dat uurtje rust opeens opkomt geen idee. Vannochtend langs de huisarts en waren ze precies verdwenen tot het moment dat ik thuis op de bank plofte en begonnen ze weer met een goeie 20 tot 30 extrasystolen per minuut.

Overdag valt er mee te leven en afleiding werkt goed, een beetje sporten of klussen lukt me wel en ze verdwijnen ook met intensieve inspanning maar komen tijdens de cooling down alweer snel de kop op steken.

Zelf ben ik niet bang dat er iets echt mis is met m’n hart behalve dat die blijkbaar niet geleerd heeft in een fatsoenlijk ritme te kloppen. Zolang ik me niet druk maak og angstig wordt ik ook niet duizelig of voel ik me ook niet naar. Alleen mijn hartslag was altijd al erg gevoelig en ik wordt zelf gewoon gestoord van het constante gevoel van de systolen. Vooral ’s avonds kan ik hier heel slecht mee omgaan, fatsoenlijk slapen zit er dan eigenlijk niet meer bij.

Iets wat mij opgevallen is bij mezelf is dat wanneer ik hier last van heb ik ook last heb van een verharde buik, mijn darmen(ik veronderstel dat dit m’n darmen zijn) voelen dan qua hardheid aan als gespannen spieren. Ook heb ik dan last van winderigheid voornamelijk veel diepe boeren.

Wat mijzelf erg tegenvalt is hoe weinig aandacht er door artsen besteed wordt voor het zoeken van de oorzaak en je naar huis gestuurd wordt met in feite een “succes ermee”. Zelf probeer ik maar te experimenteren met oplossingen maar tot op hede tevergeefs.

Ondanks dat ik geen angst ervaar voor mijn hart is het in de meest heftige staat niet te combineren werk of andere taken waarbij concentratie een rol speelt. Dit geeft mij veel onzekerheid voor een financieel stabiele toekomst.

Maar ook vraag ik mijzelf vaak af hoe ik dit moet volhouden tot mijn 100e… want zoals we weten gaan we dit allemaal wel worden.

[Luc ;-)]

Hallo allemaal,

Ik lees nu al 2 jaar lang alle fora’s waar mensen dit soort berichten plaatsen, om nu zelf ook maar eens te reageren.

Ik kom voornamelijk berichten lezen in periodes waar ik zelf weer enorm veel last heb van extrasystolen, omdat lezen dat andere mensen precies hetzelfde hebben toch een beetje geruststellend werkt.

Bij mij begon het 2 jaar terug. Nooit merkte ik iets van extrasystolen, totdat ik ineens met een ECG op mijn Apple Watch opmerkte wat dat rare gevoel telkens was. Vanuit daar kwam totale paniek en dus: nog meer extrasystolen.

Omdat ik het fenomeen niet kende, dacht ik meteen dat er iets ergs aan de hand was. Het is toch je hart. Ruim 2 jaar later, meerdere onderzoeken verder (holter, CT scan, etc), nog altijd last van extrasystolen. Momenteel zelfs zo erg dat ik er op een slecht moment 10-15 per minuut heb. En wanneer veranderd. Ooit begin het in rust, toen weer met inspanning, nu als ik gewoon een trap op loop.

Echter, ik heb gemerkt dat bij het pakken van verplichte vakanties en het verminderen van stress, de extrasystolen ook minder worden. Het verminderen van stress is echter moeilijk, want ik voel toch weer telkens paniek wanneer de extrasystolen opkomen. Ik ga dan vervolgens weer op mijn hart letten, mezelf in mijn hoofd halen dat er misschien toch iets mis is, en voor je het weet is de vicieuze cirkel weer rond 😉

Ah fijn; ik herken jullie verhalen dus enorm. En voor iemand van 36, die niet rookt, drinkt, en altijd bezig is met gezond doen, is het een doorn in het oog.

Belangrijk voor ons allen is wel te realiseren dat stress (ik heb een drukke baan, ben ambitieus, altijd aan het werk) voornamelijk de boosdoener is en daar moeten we dus aan werken. Stress en paniek maken het in ieder geval niet beter 😉 sterker nog: meerdere van mijn collega’s hebben precies hetzelfde. Het enige verschil is dat zij niet de hele dag paniekerig met hun hart bezig zijn en het dus los kunnen laten.

Het feit dat we allemaal nog leven met zoveel extrasystolen zegt ook iets 😉

Mijn grootste uitdaging lijkt dus de mentale strijd. Het kunnen loslaten, niet meer paniekerig doen, stress verminderen, en rustig ademen, want onbewust hyperventileer ik door al het gedoe.

Laatste tip: ik las ergens over meidoorn capsules of druppels en dat lijkt na 20+ dagen bij mij wel redelijk te helpen.

Succes allemaal! Maak je niet te druk!

[gunther]

Hey Luc,

Bij mij exact dit! Ook 2 jaar geleden begonnen en idem verhaal.. bij covid begonnen en momenteel nog steeds last van… leef ook gezond, dus telkens onderuit gehaald door het waarom en hoe en wat doe ik eraan en…
Enig idee hoe we met elkaar in contact kunnen komen om eens te vergelijken want mijn inziens weet je of kan je met 2 meer vinden dan alleen..

[Kyrie van Loo]

Dit verhaal komt zo bekend voor. Extra slagen die kunnen leiden tot een hele nacht vol met onregelmatige hartslagen, zweten, duizelig, misselijk en zelfs flauwvallen. Ik ben 27 jaar, meerdere cardiologen gehad met ook meerdere onderzoeken waarvan ze lekkende hartklep zagen. Maar ook wat problemen aan de wanden, niet heftig gelukkig. Een gezond hart, maar overslagen komen in meerdere kamers van het hart voor. Ik heb hier oprecht hevige last van en vind het ook lastig om hier mee om te gaan. Het heeft invloed op mijn leven. Momenteel slik ik flecainide 100mg iedere ochtend en nog verapamil 80mg ter plekken als flecainide niet volledig werkt.

[Marian]

Harry, wat jij voelt is precies ook hoe ik t voel! Ik voel niet de slag na de te lange pauze maar juist de extra slag voel ik die ook bij mij dan geen pols geeft.
Ik heb sinds kort vele extrasystolen per dag, wordt er aardig gek van. Wordt niet vrolijk van bovenstaande teksten… Ik hoop een beetje dat het van de stress komt, dan gaat t hopelijk toch over…

[Sylvester]

Hallo allemaal, Sinds een paar maanden heb ik ook last van extrasystolen die zichtbaar zijn op mijn Apple Watch. Ik heb het voornamelijk in de ochtend waarbij mijn hartslag dan soms ook erg laag is. Ik voel het meestal bij of tussen mijn schouders. Ik kan wel gewoon sporten en zit iedere dag op de hometrainer wat gewoon goed gaat. Heb ook verder nergens last van. Ik ben wel een paniekvogel en gevoelig voor hyperventilatie. Verder adem ik al jaren met opgetrokken schouders en met ingehouden buik wat ook allerlei dingen kan oproepen. En een trage schildklier kan ook meespelen. Het irritante is dat je er soms de hele dag mee bezig bent, en als e bv op een verjaardag bent etc. dan heb je nergens last van.Ik ben nu 58 en misschien speelt leeftijd ook mee. Ik heb trouwens ‘‘s nachts nooit last (maar even afkloppen). Toch is het fijn hier te lezen dat je niet de enige bent en eigenlijk best veel mensen hier last van hebben.

[Auteur]

Berichten