Ook even voorstellen

[bert]

Hallo allemaal,
Ik ben Rudi, beter bekend als “alliswell”, al moet ik toegeven dat lichamelijk gezien alles niet okay is. Ben 63 jaar oud en werk als leraar. Heb in augustus 2011 twee keer een tia gehad met als symptoom: spraakverwarring: een hele rare ervaring. Die ging na een dagje weer over; van de overige symptomen had ik ( gelukkig ) geen last.
Na ontzettend veel onderzoeken, scans, foto’s enz. enz. bleek dat ik aan “hartfalen” lijd.
De allerlaatste scans gaven aan dat het hart niet optimaal functioneert ( samenknijpen gebeurt niet stevig genoeg, zuurstoftekort, lekkende hartklep, e.d. ). Zit momenteel onder de medicijnen, ik lijk wel een lopende apotheek!
De cardioloog raadt aan om een hartkatheterisatie te laten verrichten met als vermoedelijk vervolg het dotteren; en voor deze twee ingrepen ben ik erg huiverig…….
Mijn vraag: heeft iemand ervaring hiermee ( met zowel hartkatheterisatie als dotteren ) die hij/zij met mij wenst te delen?

[Anoniem]

Dag Rudi,

Veel mensen die hier op het forum schrijven hebben ervaring met katheterisatie/dotteren.

Ik ben een man van 55 jaar oud. Op m’n 39 ste heb ik een katheterisatie ondergaan en werd later 2x gedotterd. Dat ging toen niet in één keer. Ik moest voor 24 uur plat liggen, dat heet, helemaal niet bewegen. De behandeling, vooral de verdoving was geen pretje.

Juni vorig jaar 2x een katheterisatie gehand, waarbij ik de laatste keer ook gelijk gedotterd werd. Via m’n been. Er zijn toen 3 stents geplaatst. De techniek is enorm vooruit gegaan. Hoewel de ingreep enorm belastend kan zijn (de laatste keer lag ik 2 uur op de operatietafel) is het lang niet meer zo belastend als voor 16 jaar geleden. Niet leuk, maar te doen.

Ik ben me bewust van de vele risico’s (tegenwoordig staat er geen operatiekamer meer gereed, vroeger wel) die er aan kleven en ook van mensen die na het dotteren vele ongemakken kennen, maar ik denk dat het merendeel van de patienten er veel baat bij hebben zonder al te veel ongemak. Ik reken mezelf daar ook toe.

N.B. Ik ben leraar wiskunde.

[Anoniem]

ik heb diverse hartkatheterisatie achter de rug…en moet zeggen dat het niet zo erg is hoor..soms ongemakkelijk…maar welk onderzoek is dat niet?

met dotteren heb ik geen ervaring, bij mij was het puur kijken hoe het met mijn pompfunctie was gesteld en de lekkage, zo te horen schijn je ergens een vernauwing te hebben anders denken ze niet aan dotteren. Dat had ik niet vandaar.

[alliswell]

Bedankt voor de info, Hermann en Bulldogsrotterdam. Zo te lezen, is het onaangenaam maar niet (heel) erg. En blijkbaar dus zijn er ook risico’s aan verbonden.
Ik heb in ieder geval nog 2 weken om over na te denken.

[volhoudster]

ik heb al drie keer een hartkatherisatie gehad,de eerste 12 jaar geleden.de 2 laaste,in sept vorig jaar en oktober.het dotteren gebeurde bij mij via mijn pols ,voor mij nooit meer .maar dat is heel persoonlijk.via de lies was bij mij geen probleem.je wordt goed bewaakt,dus hoop ik dat je gerustgesteld bent.sucses met het nemen van de beslissing.
gr leny

[alliswell]

Bedankt Leny; mag ik jou vragen waarom “nooit meer via de pols”? En ik was juist van plan om, mocht ik ertoe besluiten, dit via de pols te doen. Is het pijnlijker, riskanter ?

[volhoudster]

Ik ga heel eerlijk zijn naar je,ik heb gevraagd voor de arts begon of mijn dunne aderen een belemering zou kunnen zijn.dat was dus niet zo,de arts die die me dotterde kon het alleen maar via de pols,zijn voorkeur.dus ik had vertrouwen dat dit net zo goed zou gaan ,als via de lies.
Ik vind het fijn omdat ik dan niet lang plat hoefde te liggen..
al bij het aanprikken van de ader in de pols,voelde ik heftige pijn..de arts moest zoeken en 2 keer aanprikken,waarbij hij mijn hand zowat plat drukte…ik voelde alles erg pijnlijk..het invoeren van de katheter deed zo,n erg pijn dat ik dacht,dat mijn laaste uur was geslagen.
ik zei dit tegen de arts,maar die zei dat het zo klaar was,toen begon te arts te zweten ,ik voelde me naar worden,ik hoorde de arts tot 2 keer roepen naar de ass,verapemil…opschieten…
ik zei dus dat ik erg bang werd..waarop de arts zei::: ik ga de katheter eruit halen,hij is te dik.en gebruikte toen een dunnere..nadat ie was aangekomen op de plek van de vernauwing,was het verders okay…
smiddags kwam de arts op de kamer.en ik vroeg hem eens te kijken naar mijn hand..ik had zo,n verschrikkelijk pijn in hand en arm..hij drukte op mijn nagels en het bloed stroomde er door.dus niets mis volgens hem.nog ruim een week heb ik last gehad van de arm en hand.
daarom heb ik in mijn dossier laten zetten ,dat ik dit nooit weer via de pols wil.toen ik na drie weken weer een vernauwing kreeg,heb ik dus via de lies de katheterisatie gehad,wat een fluitje van een cent was.
maar goed,nogmaals dit is blijkbaar een uitzondering,want de man die naast me lag ,vond het erg fijn via de pols,en had helemaal geen pijn.
ik zou zeggen,overleg met de arts,voor de datum wordt geprikt,hij zal je zeker kunnen geruststellen.
gr leny

[alliswell]

Dat was inderdaad een hele nare, lastige ervaring, Leny.
Zal dit zeker meenemen in mijn besluit-proces.

[Anoniem]

Tot nu toe is alles via m’n lies gegaan. Afgelopen zondag met een kennis gesproken, die via de arm werd gekatheteriseerd terwijl hij een fietstest moest ondergaan. Een stevige man, maar met een geboren hartafwijking. Een ‘pretje’ was voor hem toch wat anders.

Zelf zou ik niet zo graag via de arm de behandeling ondergaan. Via de lies, 2 uur wat rustig aandoen in bed en daarna kon ik weer wandelen. Een zegen met 16 jaar geleden.

Iedere keer is het natuurlijk afwachten, maar als alles naar plan verloopt is het gewoon goed te doen. Maar helaas is er voor die tijd geen enkele zekerheid.

Laat het gewoon op je af komen – dat klinkt gemakkelijker dan het is, helaas. Ik zal in de toekomst zeker nog een keer gekatheteriseerd worden en een open-hart operatie ligt ook in het verschiet. Op dit moment maak ik me niet zoveel zorgen. Als ik ergens heel erg tegenop zie, valt het naderhand mee en als ik denk, dat is een fluitje van een cent dan valt het meestal tegen.

Onderga het gewoon!

[alliswell]

Bedankt voor je aanmoediging, Hermann.
Misschien overdrijf ik het een en ander, ik geloof dat er best veel “ergere” ingrepen zijn, waarbij dit niks vergeleken is, maar toch………….voor mijn gevoel twijfel ik nog steeds.
Heb in ieder geval wat meningen en ervaringen gelezen waar ik veel aan heb.

[Auteur]

Berichten