Morgen wordt ik opgenomen in het Amphia ziekenhuis. Ik lees allemaal vrolijke verhalen, maakt me een stukje rustiger. Zelf kom ik uit Rotterdam Zuid en meestal is het Maasstad ziekenhuis die de zaken regelen, echter hartoperaties dus gelukkig niet. Na morgen word er gekeken voor wanneer de onderzoeken zullen plaatsvinden. Ik moest eigenlijk 8 februari om 7:15 uur melden bij opname, en 3 februari staken anti-stolling. Na een uitgebreide mail met daarin mijn zorgen, is er teruggebeld met de mededeling weldegelijk hoog-risico patient te zijn en eerder opgenomen dient te worden. Wat me nu verontrust is het feit dat ik begin juni 2007 ben geopereerd en een titanium aortakunstklep heb gekregen in het Amphia ziekenhuis. Het een en ander was niet pluis en de artsen destijds communiceerden slecht. Ben met 3 lekkende kleppen en meralgia parasthetica weggegaan uit Breda. Had uiteindelijk daarvoor 1 lekkende klep. Ben totaal 49 dagen opgenomen geweest en meerdere keren met ambulance van Rotterdam naar Breda en terug geweest.
Nu willen ze me weer opereren maar het botert niet tussen die cardiologen. Stom genoeg heeft Breda nooit gecontroleerd hoe het zat met die klep in al die jaren, het Maasstad ook niet. Afgelopen 2 jaar ben ik 27 keer op de eerste hart hulp beland met hartkloppingen, schadelijk nee. Tenminste dat werd geroepen. Het ellendige allemaal is dat ik me goed voel op wat pijntjes na, maar die ken ik al vanaf mijn operatie, die waren er toen al. Dat ik open moet en wakker moet worden om te revalideren valt me zwaar tegen. Ik weet het wel, daarna is het beter zus, en zo maar ik ben bang, dat is het. Ik ben veel van mijn vertrouwen kwijt in ziekenhuizen en ervaar het als zeer nare plekken.
Ik moet 41 worden dit jaar. Ik ga ervoor.
.
