Herstel

[Jeannette428]

Maar ik ga er wel vanuit dat ik beter kom uit de revalidatie.

[animal]

Het komt zeker allemaal weer goed ,alleen gaat het misschien wat langzamer dan je had gehoopt.
Op de home trainer kun je ook rustig fietsen hoor. Bij mij was het iedere week 24 minuten hometrainer ,maar dat op lage weerstand ,en naar gelang je je voelde weer een klein stukje meer weerstand . Ook met intervallen van 3 minuten . Start was dacht ik op 70 watt ,en dat bijvoorbeeld 3 minuten 70 en dan 3 minuten 80 ,weer 70 en weer 80 en zo de 24 minuten vol maken . De week er op werd het dan met 10 watt verhoogd ,maar werd dat te zwaar ,dan gewoon weer lager ,en tijdens het fietsen werd dan ook regelmatig gevraagd hoe zwaar het was en de hartslag werd ook geregeld gemeten.
Maar ook thuis proberen niet stil te blijven zitten hoor . Rustig klein stukje gaan wandelen ,met rust puntjes onderweg en dat ook geleidelijk uitbereiden .
Mij werd gezegd dat je zo moest trainen ,zodat een half uurtje na je training de vermoeidheid weer grotendeels weg was.
Ik heb ook thuis een eenvoudige hometrainer en daar heb ik ook regelmatig op gefietst . Eerst maar 5 minuten ,en dan later ook steeds wat langer .
Maar het komt allemaal goed .
Succes er mee .
Groeten Ad

[Jeannette428]

Nou dan ben ik echt te hard van stapel gelopen. Mijn hartslag was 107 tijdens 15 minuten fietsen en ik heb er nu nog last van. Klachten die ik al een maand niet had heb ik nu ineens weer. Maar ja het is niet anders en het zal elke keer beter gaan.
Maar ja ik sta nog aan het begin. Het is echt stom op sommige dagen denk ik wat zeuren ze nou ik kan alles weer, maar ja je komt jezelf met die revalidatie echt wel tegen dus rustig aan blijven doen. 😉

[JeroenS]

Dinsdag heb ik de fietstest en zal wel laten weten hoe dat ging. Het fysieke deel maak ik me ook niet zo druk om. Ik voel me goed en moet gewoon blijven trainen om me nog beter te laten voelen. Het mentale aspect vind ik lastiger. Op mijn werk en thuis merk ik dat daar nog wel wat verbetering inzit. Ik ben snel moe en geïrriteerd bijvoorbeeld. Daar moet ik nog iets mee. Als iemand daar tips voor heeft, dan zijn die welkom.

[Elyse]

Ja dat probleem herken ik. Bij mij is het minder als ik een goede nachtrust heb gehad..

[Anne Ellis]

Ook ik heb er last van dat ik gewoon chagrijnig word wanneer ik heel moe ben.
Terwijl ik van nature een spontaan en vrolijk type ben.
Op momenten dat ik wat kortaf ben geef nu ik aan dat ik moe ben…en daarom onredelijk.
Mijn man weet het nu en begrijpt het
Ik zorg dat ik voldoende rust krijg maar soms is dat niet voldoende.
Ben zelf mijn conditie aan het verbeteren (wil liever niet nog een keer revalideren) omdat deze gevaarlijk slecht is volgens de cardioloog.. Heb een half jaar gekregen om het zelf te doen.
Dit gaat heel goed maar soms is het wel zwaar…en ja, dan wil nog wel eens uit m’n slof schieten van vermoeidheid.
En ook al kun je er niks aan doen…laat de ander weten dat je het niet bewust doet en een keer sorry zeggen is ook niks mis mee……want dit symptoom veranderen lukt volgens mij niet….

[JeroenS]

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben met die klachten. Het lastige is dat ik vind dat er in de afgelopen maanden nauwelijks verbetering zit. Als ik moe ben – en dat is nog regelmatig het geval – dan ben ik niet te genieten. Mocht dat nog lang gaan duren, dan zal ik professionele hulp gaan zoeken.

[sandrar]

Ik heb zelf ook veel last van een slecht humeur als ik moe ben. Ik denk dat elke mens daar wel last van heeft, alleen zijn wij – nog steeds in revalidatie – gewoon vaker moe. Zo probeer ik het toch te relativeren. Ik licht tegenwoordig vaak mijn man al vooraf in, dan is hij gewaarschuwd 😉 En anders mij excuseren erna.

[JeroenS]

Gisteren heb ik de fietstest gehad en dat ging eigenlijk prima. Ik kwam uit op 120%, want inhoudt dat ik 20% meer heb gefietst dan het gemiddelde van iemand van mijn leeftijd die gezond is. Uiteindelijk hebben ze de test gestopt, want ik kreeg wat hart-overslagen. Bleek niets bijzonders te zijn gelukkig. Binnenkort weer terug naar mijn eigen cardioloog om de revalidatie te bepreken en dan hoop ik deze heftige episode een beetje af te kunnen sluiten. Niet alleen voor mijzelf, maar met name voor mijn gezin.

[Jeannette428]

Lekker joh de periode afsluiten! En wat een goed resultaat op de fietsttest. Er is echt hoop dat je conditie weer goed wordt. hebben jullie nog iets gehoord over het litteken beschermen tegen de zon? De mooie dagen komen er nu wel aan.

[..::Jacob::..]

mooi mee laten verkleuren

[JeroenS]

Mooi mee laten verkleuren werkt niet met littekens. Littekens bevatten bijna geen pigment en zullen dus ook sneller verbranden. Goed insmeren met een hoge factor dus! (en uiteraard pas in de zon als het litteken helemaal is genezen).

[..::Jacob::..]

verkleuren wel degelijk, minder als de rest maar toch.
en hoef je echt niet anders te behandelen als de rest van je huid

[Tes1982]

Hallo allemaal,

Omdat ik erg twijfel aan mezelf de laatste tijd heb ik besloten eens een kijkje te nemen op een lotgenoten forum. Erg fijn en tegelijkertijd eng om zoveel herkenning te vinden.

Ik ben 32 jaar en 9 maanden geleden is er een ernstige aangeboren hartafwijking geconstateerd ( Hypertrofische Cardiomyopathie) alvogens ik accuut werd opgenomen in mijn streek ziekenhuis en vervolgens werd overgebracht naar het AMC. Hier verbleef ik 4 weken en heb 8 maanden geleden een myectomie ( wegschrapen van stuk verdikking in de hartspier) ondergaan. Daarnaast is een hartklep verlengd en is een kunstof ring geplaatst. Kortom erg ingrijpend aangezien ik zelf niet bekend was met mijn hartafwijking. En ook hoor ik dat de operatie zeer zeldzaam word uitgevoerd dus is er niet echt een ¨standaard¨ verloop bekend ( al verschild dit natuurlijk altijd per persoon)

Na de revalidatie ben ik weer met werken begonnen ( 3 mnd na operate) en heb het langzaam opgebouwd. Ik werk bij een financieel bedrijf en veel met cijfers en sta klanten te woord.Eind maart zat ik weer op 80% van fulltime, echter merk ik dat ik veel concentratie en geheugen problemen heb. Ook merk ik dat ik weinig overzicht kan bewaren en af en toe niet uit mijn woorden kom. Erg lasig in mijn functie.Ook zie ik regelmatig sterretjes en ben duizelig. Nadat ik begin April griep kreg, en vervolgens een longontsteking ben ik weer 4 weken volledig in de ziektewet geraakt om nu dus weer opnieuw te beginnen met reintegreren…. Ik vind het best een zware opgave!

Ik merk dat ik angstig en onzeker word en dat ik mentaal steeds minder kan hebben. Mijn werkgever is gelukkig erg begripvol maar ikzelf minder…. het gaat allemaal zo langzaam! En ergens heb ik ook de angst dat er mentaal blijvende schade is ofzo….

Door het lezen van deze verhalen krijg ik weer hoop…..dat ik hiervan kan herstellen! bedankt!

[JeroenS]

Hallo Tes,

Het voelt zeker fijn om dingen met lotgenoten te kunnen delen! Wat een verhaal zeg, je hebt het zwaar voor de kiezen gehad. Een myectomie kan ik niet over meepraten, maar een reparatie van de hartklep (dat haal ik uit je verhaal), zeker wel. Bij mij is een klep gerepareerd, inclusief ring er omheen en extra draden (chordae). Een ander klep hebben ze alleen een ring omheen gelegd. Al met al zijn dat op zichzelf al pittige ingrepen (bij mij duurde de operatie 9 uur).

Ik weet niet hoeveel je ging werken met 3 maanden, maar bij mij was dat maar 2 keer een halve dag. Ik hoop zelf uiteindelijk weer op 100% te zitten na de zomer, en dan is het 10 maanden na de operatie.

Het herstel valt mij ook erg tegen, maar ik merk wel dat ik ook echt de rust nog nodig heb. Het heeft geen zin om je lichaam te dwingen om meer te werken, maar daar weet je intussen zelf ook alles van. Mocht je nou problemen houden met het mentale aspect, dan raad ik je aan om toch eens met de huisarts te praten. Misschien dat hij je wat handvatten kan geven of misschien een consult bij een psycholoog adviseert. Het is niet zomaar iets wat je hebt ondergaan en het is absoluut niet vreemd of zwak om hulp te vragen!

[Auteur]

Berichten