Het lichaam maakt inderdaad bij verstoppingen/kjes nieuwe bloedvaten aan. Zelfs bij slagaders probeert het lichaam dit. Deze aderen zijn nooit zo effectief maar alle beetjes helpen. Zo werd voorkomen dat het been van mijn man niet is afgestorven en na een transplantatie van een ader werd zijn been weer voldoende doorbloed.
Het grote verschil met hartproblemen is dat hartcellen al na een paar uur afsterven na een verstopping en wat dood is, is dood. Slapende hartcellen in een gebied dat te weinig bloed krijgt, zou zo wel nog een kans krijgen maar vaak duurt het te lang. Daarom is bij mij na drie maanden alsnog het verstoppinkje doorgeprikt (en ik kon binnen een week weer 100 meter lopen).
Wat het grootste voordeel voor hartpatiënten is, is dat angina pectoris daardoor minder hinderlijk wordt. Ik ben nu ruim 2,5 jaar verder na het krijgen van AG en ik heb veel minder krampen met temperatuurswisselingen en inspanningen.
Voorwaarde hiervoor is wel dat de oorzaken voor nieuwe verstoppingen is weggenomen. Mijn grote infarct was gewoon pech, geen cholesterol, roken of echt overgewicht. Wel hoge bloeddruk gehad maar dat was jaren geleden. Er laat altijd wel eens een stukje van de binnenkant van een kransslagader los. Da’s eng want het kan zomaar ergens een verstopping gaan veroorzaken. Bij mij bleek, hoe ze dat kunnen weten, is mij een raadsel, dat het flapje bleef hangen waardoor ik geleidelijk aan steeds minder vermogen kreeg. Maanden en maanden later kwamen de krampen die meestal niet langer dan 20 minuten duurde en wie gaat er nu naar de huisarts voor krampen die over gaan. Uiteindelijk ging de laatste kramp niet over met als gevolg hartfalen.
Na het doorprikken kreeg ik het medicijn Plavix/clopidogrel maar dat bleek, mogelijk omdat ik nog niet in de overgang was, in combinatie met Nexium/esomeprazol voor klontervorming te zorgen. Na drie maanden had ik helaas Angina Pectoris opgelopen. Als extraatje bij hartfalen werd het leven er voor mij niet leuker op. Omdat van beide kwalen de oorzaken niet meer aanwezig zijn, heb ik de mazzel dat het zelfherstellend vermogen, de aanmaak van nieuwe bloedvaatjes, voor mij zo gunstig kan uitpakken.
Dat gun ik iedereen.
.
