Het is waar dat de jonge artsen over het algemeen meer open staan voor vragen en suggesties van de patiënten.
Het is voor de ‘oude garde’ natuurlijk ook vreselijk wennen aan al die mondige patiënten die via internet heel veel kennis op kunnen doen!
‘Vroeger’ waren de meeste hartpatiënten oude(re) mensen die vol ontzag opkeken naar vooral de cardiologen en braaf alles deden en lieten dat ze verteld werd.
Tegenwoordig ligt dat wel anders en dat is maar goed ook.
Een goede behandeling wordt niet alleen voorgeschreven door de artsen, maar valt of staat bij de aanpassingen die de patiënt wil doen in haar/zijn dagelijkse leven.
Op het moment dat je weet waar jouw ziekte vandaan komt, wat de oorzaak is en wat in jouw specifieke geval het beste is om te doen of laten, kan je daar aan gaan werken.
Mijn overtuiging is dat een perfecte samenwerking tussen patiënt en specialist 80% van een verbetering of zelfs herstel kan betekenen!
Een specialist die zich openstelt voor de patiënt en bereid is om daarvan te leren, verrijkt zichzelf en maakt dat hij/zij het vak steeds beter kan uitvoeren.
Andersom is het erg belangrijk dat de patiënt begrijpt wat de specialist bedoeld, dit zou eigenlijk al bij de opleiding een apart vak moeten zijn, patiënten-communicatie……
