Eeven terug komend op hetgeen Henri eerder schreef en meneer Slot naar hapt.
Ik heb net iemand gesproken wiens moeder en zus meerdere zelfmoordpogingen hebben gedaan, ook haar mening is duidelijk, het is gewoon meestal een aandachts kwestie. Iedere keer kregen ze leuke cadeautjes en werden weer verwend. Het was ook geen kwestie van geesteziekte, daar heb ik nog naar gevraagd… Slechts de aandacht.
Even weer reageren op meneer Slot zijn laatste reactie. U gaf inderdaad te kennen dat u geen nieuw leven in deze discussie wilde blazen, maar door het nemen van het “laatste woord” doet u dit automatisch.
Zoals ik begrepen heb werkt u als vrijwilliger in een sociaal maatschappelijke instelling, nobel natuurlijk. U zult daar natuurlijk met velen spreken, spreekt u dan ook met dergelijke mensen?
Graag zou ik toch een uitgebreidere reactie van u zien. Ter aansluiting/ondersteuning van uw eerder conclusies
