Wellicht biedt de kredietcrisis een opening om een einde te maken aan onze ongelimiteerde consumptiedrift. We vreten de aarde letterlijk kaal. In onze kapitalistische samenleving worden we slechts gezien als consument. Letterlijk: we moeten consumeren, en wel zoveel mogelijk, anders stort de economie in elkaar. De economie is op groei gebaseerd. Stokt die groei, dan volgt een crisis, zoals nu. Het paradoxale is, dat zo’n crisis juist weer goed is voor moeder aarde.
Op enig moment zullen wij mensen toch moeten leren, dat we een evenwicht met de natuur moeten herstellen. Anders staan wij binnenkort ook in het door Sjarel genoemde lijstje van met uitsterven bedreigde zoogdieren.
