Hoi Maxime,
Jouw verhaal klinkt heel herkenbaar voor mij. Als ik weer eens in het ziekenhuis lig dan ben ik altijd veruit de jongste op de afdeling. Echt raakvlakken heb je dan ook niet met andere patienten. Ik heb nu ook besloten op zoek te gaan naar leeftijdgenoten die in een soortgelijke situatie zitten als jij en ik en ben via google hier terecht gekomen. Het verhaal van jou en Mersiha (zie kopje ambassadeur) zijn precies de dingen waar ik ook mee zit!
Zelf ben ik net 23 geworden en ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met ‘gewone’ dingen die voor ons misschien iets meer een uitdaging zijn dan leeftijdgenoten en jullie ervaringen. Ik heb ook gelukkig een hele lieve familie en geweldige vrienden die me steunen en waarmee ik kan praten. Maar mensen in een soortgelijke situatie is toch anders, denk ik. Ik kom ook maar net om de hoek kijken tenslotte 😉
Ik hoor graag van je! en natuurlijk van anderen 🙂
groetjes,
Floris
