Voor 2009 (toen ik die dotterbehandelingen, stents en bypasses kreeg) leefde ik ook alleen om mijn werk te kunnen doen, en mijn zoon op te voeden, mijn man kookte al. Ik kreeg ook diabetes 2, in 2001 werd dat bekend. Dat proces is heel sluipend gegaan…ik denk, dat je het wel zult herkennen…eerst de hobby’s ’s avonds minder en toen helemaal niet meer. Omdat ik ’s avonds geen kracht meer had. En dat moment begon steeds eerder te komen, op het laatst al vanaf een uur of twee doodmoe. Ook in het weekend accu opladen, zodat er weer op maandag gewerkt kan worden. Niet mee naar feestjes…altijd die vermoeidheid, he?! tot in het bot…
Het klopt, hoor, erfelijkheid en de omgevingsfactoren (stress, overgewicht, geen aandacht voor jezelf….)
Ik begrijp het, van dat vrijwilligerswerk…ik zal ook moeten zoeken..ook een electrische fiets 🙂 en alles in een rustig tempo…ik weet nog niet hoe ik hier allemaal mee om moet gaan, met al deze veranderingen.
Maar eerst maar eens de cardioloog op 3 september, he?, alles op zijn tijd.
Fijn om met je te praten, Jacob. Dank je.
